A whole new world

Ik ben in een compleet nieuwe wereld gestapt. Van blijde dozen, prenatale diagnostiek, verloskundigen, Moeders voor Moeders en vooral ... van veel hormonen. Ik ben zwanger! Bijna 18 weken alweer. Bridget Maasland's "Hoe word ik mama in Amsterdam - Zuid?" -echt, je kijkt de gekste dingen als je zwanger bent- is al lang klaar, ik ga beginnen! Nog niet op TV, maar wél op mijn weblog.

Afgelopen tijd was ik in gesprek met het FD Spitsuur om daar te gaan bloggen, maar dat is even op de langere baan geschoven. Het gaat er nog wel van komen hoor! Ik zou dan geschreven hebben over de dynamiek van mijn leven. Over de nieuwe fase waarin ik gekomen ben, de dilemma's die dat met zich meebrengt. Veranderingen in wonen, relaties, werken en de verschillende rollen die je ineens veel nadrukkelijker hebt. Verwachtingen, onverklaarbare emoties. En vooral: de combinatie van dat alles. En nee, ik ga je niet lastigvallen met allerlei zwangere vrouwen wetenswaardigheden en ongemakken, dus weet niet bang.

Gek eigenlijk: ik behoor ineens tot een andere doelgroep: die van de zwangere vrouw. En meer specifieker, die van de zwangere 30-er. Mijn oud papierdoos in de trapkast zit bomvol met flyers over baby kleertjes, de Baby Dump, kinderkamer inrichting, kinderwagens, aanbieders van kraamzorg en zwangerschapsyoga. Ik weet ineens dat er slechts 2 merken babyflessen zijn. En ik heb kennisgemaakt met merken waar ik nooit eerder van gehoord had. Vanuit marketing oogpunt is het heel boeiend om te zien wat er gebeurd als je plotsklap binnen een andere doelgroep valt. Als marketeer -ja, dat ben ik óók- kijk ik nu ook met nét íets meer aandacht. Ik vraag me bijvoorbeeld af of de kredietcrisis/recessie, ook gaat toeslaan in deze markt. Welke scenario's zijn uitgedacht door de verschillende aanbieders? Ik kan nu ook écht goed onderzoek doen, ben immers toeschouwer maar ook onderdeel van de doelgroep. Misschien ga ik er wel een studie van maken. En mijn bevindingen delen met .... of misschien wel verkopen aan ...... Zo kan je er ook naar kijken! Hmmm ... ineens naast hormonen ook nieuwe perspectieven. Voor mij dus straks geen zwangerschapsverlof maar studieverlof!

I'm free again!!

Joeppie! Google heeft mn blog weer vrij gegeven. Ik kan alles weer doen. Ik had niet gedacht dat dát zo'n vrij en vrolijk gevoel zou geven zeg. Ben écht heel blij!! Jammer van de grote daling in bezoekers ... , maar ik weet nu zeker dat het komt omdat Google me tijdens de blokkade overal uitgehaald heeft. Het is niet anders. Ik heb net heerlijk veeeeel nieuwe blogs gepost. Dus. Lezen maar!

PS wat alleen nog niet werkt ... mn spelllingcontrole. Sorrrry vor mooooooogelijk typefoutjs dis...

Laatste dagboekdeel ....

Donderdag 18-8-2228
Wat een heerlijkheid! Vandaag is het weer zo ver en luisteren we allemaal naar muziek. Om 13 uur gaan de luidsprekers aan en kunnen we meezingen. Tijd voor de global karaoke. Een keer per maand op vrijdag. Voor mij is dit het meest geweldige idee ooit bedacht binnen globalisering. Maar ik ben dan wel bevooroordeeld, want mijn passie is zingen. Maar goed. Werden de installaties vroeger gebruikt voor alarmmeldingen, sinds het afschaffen van geweld klinkt elke vrijdag de muziek door die speakers en doen we eenstemmig aan karaoke. Overal ter wereld. Toch iets goeds wat over is komen waaien uit Azie. Op straat zie je de films en teksten om mee te zingen.

En daarna heb ik een afspraak bij de medicijnman. Ik merk dat mijn energieën wat blokkeren. Waarschijnlijk zit er iets in de kloon formule, waardoor ik er last van krijg. Volgens mij hebben ze iets te veel van mij weggehaald voor mijn kloons. Ach. Fixt hij vast wel weer vandaag. Dus morgen doe ik niets. Kan ook niet, want mijn energiemanagement meter is leeg. Ik zal dus een dag moeten opladen. En de medicijnman reset hem waarschijnlijk ook tijdens onze afspraak. Nou ja, lekker een dagje floaten en opladen in die energiecabine vind ik niet eens zo erg. Is nu al weer 50 jaar geleden dat ik dat voor het laatst gedaan heb, dus onderhoud aan mezelf valt best mee.

Dag, dagboek! Tot volgende week.

Deel 3 van mn dagboek

Woensdag 17-8-2228
Wat en wie zou je zijn zonder humor? Wat een vrolijkheid vandaag. Veel gelachen, erg lekker. Zo geweldig dat we onze voedingsmiddelen zo uitgebalanceerd kunnen inspuiten, dat we een optimale stemming halen. Dat wat past in de situatie. En vandaag was het een dag om vrolijk te zijn. Waarom? Als ik eerlijk ben dan weet ik het eigenlijk ook niet. We lachen altijd zonder reden. Het hoort erbij. Het is schijnbaar goed voor je. Volgens mij heeft onze overheid in China dat bepaalt. Omdat ze vonden dat de algehele stemming wat neerslachtig was en werd. Dus de eenheden voedingsmiddelen zijn aangepast in de injecties. Een positiviteitscocktail noemen ze het. Hebben wij niets in te kiezen. Maar ja. Maakt me ook niet uit: ik heb heerlijk gelachen!

O ja.

Vandaag wil ik zeker 4 uur gaan doorbrengen in de spirituele wereld! Ik merk dat het wat versloft, dus maak die afspraak maar met jou, want dan zorg jij er wel voor. Ik heb even die stok achter de deur nodig! En ik moet ook keuzes gaan maken. Want mijn leven als non loopt ten einde. Misschien is dát het wel waarom ik het zo heerlijk vond om even te lachen vandaag. Want het is toch steeds weer triest om afscheid te nemen van een leven. Maar goed. Mijn leven als model en als prinses bieden nog genoeg uitdagingen. Ga dus daar vandaag maar weer eens instappen.

Verder heb ik niet zo’n zin om nog te schrijven. Morgen weer.

Vervolg van mijn dagboek

Dinsdag 16-8-2228
Een dag ouder…maar “wat is dat op een mensenleven”? Heel vroeger zouden ze trouwens zeggen dat ik “op leeftijd ben”. Haha, dát zijn ook écht gezegden uit de oude doos. Wie had in de 21e eeuw kunnen denken dat het lichaam leeftijdloos zou worden; dat het verouderingsproces zou stoppen. En wat ik nu schrijf is ook een taal waar niemand meer iets van snapt. En dat ik nog steeds kan schrijven! Goed van mij zeg!

Mijn nazaten hebben echt geen idee waar ik het over heb als ik in die oude taal met ze spreek. Schrijven kunnen ze ook niet. Is trouwens ook niet meer nodig. Maar ik ben wel blij dat ik het nog niet verleerd ben! Gek hoor, dat ik zo in de week van mn verjaardag altijd graag even terug kijk. We kijken alleen nog maar vooruit, nooit meer terug. Het verleden is gewist bij veel mensen. Bij mij gelukkig niet, ik zat bij een latere lichting: had een zussenvrijstelling. En nadat het was vrijgegeven kon je zelf kiezen wat je wilde. En ik kan er nog steeds voor kiezen hoor om mn geheugen te laten wissen, maar ik weet het nog niet. Want ik vind het wel fijn in de spirituele wereld mn leven nog eens te leven. Om het leven te leven als ik andere keuzes gemaakt had. Andere wegen had bewandelt en reizen te maken in mijn andere levens. Dat is zo gaaf! Ik leef nu mijn eigen leven en mijn 3 andere levens: als model, als non en als prinses. Je maakt wat mee. En sowieso wil ik, mocht ik mijn geheugen laten wissen, éérst nog meer willen weten over wat de risico’s zijn 50 jaar …… alhoewel ik alleen maar positieve berichten hoor, daar kunnen ze nog steeds niets over zeggen.

Zo dagboek, ik ga denk deze week alleen in de oude Nederlandse taal schrijven. Bevalt me wel. Stel je dat even in? Een stukje nostalgie dus. En makkelijk want dan kan niemand het lezen want die code kraken ze nooit.

Dagboek van een 257 jarige ......

Mathieu heeft een nieuw boek geschreven. Waarom zouden we dood gaan? In een heel pril stadium zou ik daar een klein aandeel in mogen schrijven. Een stukje uit mijn dagboek .... als zijde "Marianne als 257 jarige". Want, waarom zouden we doodgaan? Ik leef nog in 2228 ... Helaas, het idee heeft geen vervolg gekregen. Maar dat wat ik schreef in mn dagboek wil ik graag met je delen!

Maandag 15-8-2228
Vandaag ben ik jarig! 257 jaar ben ik geworden. Hoewel het niet meer van deze tijd is, vier ik het nog steeds uitbundig. “Verjaardag?” “Wat is dat?” vroegen mn nazaten en klonen zojuist? Hahaha. Weten zij veel. In 2003, pff …. zo lang geleden alweer!, ben ik begonnen om mijn vrienden iets aan te bieden ter ere van mijn verjaardag. Elk jaar heb ik sindsdien iets verrassends en grensverleggends gedaan met ze. Ook dit jaar. Ik moet deze week alleen wel snel gaan verzinnen wat ik nu ga doen! En dit jaar wil ik ook een keer de echte mens hebben, niet de kloon. Die zijn ook gezellig hoor, maar er ontbreekt toch iets authentieks in het contact. Trouwens. De kans dat ik in herhaling ga vallen is groot…hmmm, ik laat er maar even een programma op los, die komt wel tot een geniaal en uniek idee. Alhoewel, alle klimaatveranderingen, grensverschuivingen en integraties steeds weer nieuwe kansen en inspiratie bieden. Maar dat laat ik wel even doen. Ga ik geen energie in stoppen.

En. Energie is schaars, dus ik wil maximaal 5% van mijn levensenergievermogen hieraan gaan besteden. Heb zo ook mijn energiemanagement meter ingesteld. Dat is trouwens een gouden vondst geweest zeg. Ik druk op wat punten op mijn meridiaanbanen en het programma in mij regelt en beheert mijn energievermogen. Ik ga nog wel eens navraag doen of die burnout van eergister een storing in het systeem was. Hoop het wel want heb écht geen zin om weer doorgemeten te gaan worden.

Jeetje, time flies: ik realiseer me dat ik sommige vrienden de afgelopen 100 jaar niet meer in levende lijve gezien heb! Daar sta je dan ineens weer bij stil op een verjaardag. Ja, natuurlijk wel ontmoet in de digi wereld, maar daar kan ik nog steeds niet echt aan wennen. Ik ben best wel meegegaan in de tijd hoor! Maar lekker knuffelen doe ik toch liever met mijn nummer 1 vriend dan met zn kloon 2, 3, 4 en 5.

Wel makkelijk hoor, want alle klonen doen het werk terwijl je zelf je handen vrij kan houden voor de reizen naar de spirituele wereld. Misschien is dat wel leuk om te gaan doen als kado voor mn vrienden? Wacht, voer het even in als idee, rolt er vanzelf wel een successcore uit als analyse. Bij een 95% succes score ga ik dat maar doen denk…..

Blog recessie?!

Ik heb zojuist mijn blog statistieken eens bekeken. Dat was schrikken! In september nog 650 visits per maand en zelfs 812 page views. Daar ben ik best trost op! En nu. In november ..... nog maar 58 visits en 64 page views. En in oktober was het niet veel beter. Dus .... als jij deze blog leest: dank je wel! Je schroeft mn statistieken weer wat op :-)) En mn humeur!

Ik heb sterk het vermoeden dat die sterke daling komt doordat mn blog sinds september aangemerkt is als 'spam blog'. En volgens mij verwijdert Google dan alles, waardoor je onvindbaar wordt op 't net. Bijvoorbeeld ook niet meer voorkomt in de zoekwoordenstructuur.
Ben nog steeds bezig in contact te komen met Google om die review eindelijk eens te krijgen. Het zal me niet gebeuren dat ze mn blog verwijderen!!

Dan wel, de daling komt omdat de kredietcrisis toegeslagen heeft op blogger! Niemand heeft meer tijd om blogs te lezen. Alle neuzen in de boeken om de euro's op orde te krijgen. Zou dat het zijn? Vind ik wel een aangenamere reden dan die andere .... Want dát zou een uitdaging zijn, dat spam gedoe met Google is gewoon verspilde energie!

I hate Google

Ik erger me rot aan Google! Ze mogen dan alle touwtjes in handen hebben, oog voor de klant hebben ze niet. Ik wacht al weken op een review van mijn blog ... en nog steeds is er niets gebeurd. En de "... verwijderen we je blog binnen 20 dagen" stemt me niet gerust. Daar zou al mijn werk en inspiratie zomaar weggegooid worden! Maar ga maar eens contact opnemen met Google ... gaat je niet lukken! Ja, je mag je aansluiten bij een praatgroep. Maar dat wil ik niet! Ik wil een mail sturen naar Google. Iemand kunnen bellen. Die dan á la minuut mee kijkt naar mijn weblog en het deblokeert. Want ik heb géén SPAM blog..... Maar. Hoe kan ik dat nu duidelijk maken aan Google. Grote reus op afstand, barricades gebouwd zodat niemand binnen kan komen. "Houd alle klanten op een afstand", lijkt de gekozen strategie. En ik? Ik heb er genoeg van! Maar zelfs dat kan ik ze niet laten weten? Pffffff. Frustrerend hoor. Hoop dat ze dáár een praatgroep voor op gaan zetten!

Spam!!

De robots van Google, die het web afstruinen naar alles wat niet mag, hebben mijn blog aangemerkt als "potentieel spam blog". Nu is dat natuurlijk niet zo, maar feit is dat ik in afwachting ben van een "review". En daarna wordt je blog "gedisabled". Alleen ... dat duurt nu al weken! Maakt dat ik even uit de lucht was en ben. Tot snel weer!

Leve de recessie?!

In deze tijd van onrust, van omvallende reuzen ontkom je er niet aan om een blog te schrijven over, je raadt het al, de recessie. Gaat ie er komen? Wanneer? In welke vorm? Wat het ook moge worden, het is onomkeerbaar dat we de oude wereld achter ons gelaten hebben. Dat wij allen de uitdaging hebben om onze organisaties de wereld van morgen in te leiden.

Maar wat staat je dan te doen? Waar begin je? Alles om je heen is nu onzeker. Binnen en buiten staat op zn kop. Dat wat houvast gaf is niet meer. In het Baak Strategie Programma merk ik aan de casuïstiek van de deelnemers hóe lastig het is om koers te bepalen in tijden van onzekerheid. Hoe lastig het is om dán je rol als leider invulling te geven. En juist in die tijden is het vinden én volgen van je koers een noodzaak. Pompen of verzuipen!?

En wat gaat je dan helpen? Daar hebben we het dan samen over in het programma. Gelukkig niet alleen, samen! We voelen en herkennen de pijn, de onmacht. Antwoorden lijken ver weg, maar dan vinden we het oog van de orkaan. Daar waar we in rust komen tot de kern. Misschien ook wel tot onze eigen kern. Onszelf vragen stellen als: waartoe zijn wij als organisatie op aarde? Wat is mijn visie? Wat zijn mijn waarden? En herken ik die in de organisatie waar ik voor werk, waar ik verantwoordelijk ben voor de koersbepaling? Vragen ook als "why should anybody be led by you?".

Deze tijden kosten ons veel, maar reken maar dat ze ons véél meer gaan opleveren!

Vergruizende Grenzen

Ik ben zowel blogger van mijn eigen blog, als regisseur/blogger van de blog van de Baak/baakblue "Met Andere Ogen". Daar schrijf ik zelf op, maar ik heb ook mede bloggers die hun hoofden leegmaken op internet.

Weer heel wat anders om samen te bouwen aan een blog, het thema hoog in het vaandel, meerdere auteurs die hun eigen verhalen schrijven. In mijn eigen blog schrijf ik mijn verhalen. Alles kan en mag. Want ik ben de baas! Bij "Met Andere Ogen" ben ik ook de baas. Alleen niet meer van de eensmanszaak "Alle Wijsheid ligt op Straat".

Dus als regisseur bewaak ik het toneelstuk "Met Andere Ogen". Heeft elke speler een duidelijke rol, houdt hij zich aan de tekst, is hij op tijd op de repetitie, wat is de relatie tussen de spelers en de inhoud die ze vertellen. En naast de regisseur ben ik dan ook acteur: ik sta zélf ook op het toneel. Verwarrend als je niet alert blijft! Grenzen zijn niet zo duidelijk meer, ze vervagen. Ook in dit toneelstuk. Maar dat is wel oke. Want Vergruizende Grenzen bieden kansen!

Üstünde tatil ..... Türkiye!

Ik ga naar Bodrum! Voor het eerst van mn leven naar Turkije. Meestal start ik pas met inlezen in het vliegtuig. Maar goed. Gister sprak ik een collega over het 'doorbreken van patronen', dus dat kan ik nu ook wel een keer doen. Ben me daarom op Internet aan het inlezen. En het eerst wat ik zie is het weer. Wauw: het is heet! En dan lees ik dat in de baai van Bodrum één van de mooiste duikgebieden van de wereld ligt. Dat komt mooi uit, want we zijn van plan te gaan duiken. Wat nog meer? Uitgaansleven is oké, eten ook, je kan er zeilen, op cultureel gebied genoeg te doen. Prima! Heerlijk! Nog een klein weekje werken en dan ... wegwezen. Güle güle (aan mn Turks moet ik nog wat doen denk: in 't vliegtuig :-))

Generaties en leren

Bij de Baak hebben we programma's voor 20'ers, 30'ers, 40'ers en 50'ers. Volgens mij nog niet voor 60'ers, 70'ers, en verder. Een kans! Gat in de markt! En zo hebben we ook nog niets voor 10'ers. Past ook niet in het merk. En is ook minder kansrijk voor de Baak. Maar als je kijkt naar 'van Etter tot ...' op TV, de Engelse variant, dan is het wél een uitdaging .... én ik houd van uitdagingen :-).

Ik heb zelf ook het programma 30'ers doorlopen bij de Baak. Als deelnemer heb ik er meerdere blogs over geschreven. En alle generatieprogramma's spelen in op vergrijzing, verjonging, vergroening of hoe we het ook willen noemen. Schijnbaar is het écht waar dat generaties hun eigen vraagstukken en dilemma's hebben. Leeftijdgebonden. Aan de ene kant snap ik het wel. Aan de andere kant ... Apart dat het nog steeds bestaat: speciale programma's voor mensen van dezelfde leeftijd. Want de vraagstukken in organisaties gaan toch juist over hoe je de 'waarde' van oud (loyaal, al lang in dienst, mogelijk enigszins vastgeroest) én jong (snel, vernieuwend, liever geen binding) kan verbinden. Op zo'n manier dat ze elkaar versterken. Oud leert van jong en jong leert van oud. Dan moet je vooral géén leeftijdkaders gaan zetten. Geen programma's voor afgebakende leeftijden. Wél een leergroep voor alle leeftijden. En dan kijken wát je van elkaar te leren hebt. Generatieleren gaat toch over bruggen slaan tussen generaties?

Ik zou bijvoorbeeld de 'meester-gezel gedachte' weer nieuw leven in willen blazen binnen organisaties. Maar wel in een andere vorm dan vroeger, want in de Wereld van Morgen is de meester de gezel en omgekeerd. Jong is meester in nieuwe media. Oud is meester in levenswijsheid. En omgekeerd. Rollen wisselen elkaar continue af. Je moet dus wel durven, want ook 'senioriteit' krijgt ineens een hele andere betekenis -misschien verliest het wel betekenis- als je de rolwisseling serieus neemt. Maar dát is ook een aspect van generatie en leren: lef hebben!

Schrijven

Ik vertelde het onlangs weer. Dat schrijven mij blij maakt. Hoe voldaan en tevreden ik me voel na het schrijven van een blog. Dat mijn ultieme voldoening een blog is waar ik super enthousiast over ben: als ik s'ochtends wat geschreven heb, dan kan mijn dag al niet meer stuk.

Geweldig dus dat ik naast bedenker en blogregisseur van de blog "Met Andere Ogen", óók blogger ben. Lees maar eens.

Ik geloof écht dat ik er meer mee wil! Daarom ga ik aankomende tijd contacten leggen om te zien of en hoe dat te realiseren is. Misschien een column in een krant of tijdschrift? Online dan wel offline. Collega's schrijven ook voor het FD dus ...... waarom ik niet?! Als jij ingangen of ideeën hebt, dan hoor ik het graag!

Grenzeloos organiseren

Ik heb zojuist een eerste versie geschreven voor een nieuw programma bij de Baak. Over verandering, organisatiekunde en systeemdenken. En wat je daar mee kan in het kader van complexe verander vraagstukken in je organisatie. Dat we allemaal bewust en onbewust deel uit maken van een systeem, maar dat dat systeem -noem het organisatie- aan het veranderen is. Dat er dynamieken zijn die we soms met het blote oog niet zien, maar die vóór dan wel tegen ons kunnen werken in het systeem.

Ook een blog 'Organisatie' van Harry Starren gepost op de weblog van baakblue, Met Andere Ogen. Zal een dezer dagen te lezen zijn. En eerder deze weken meegedacht over het nieuwe thema voor de Dutch Innovation Experience dat 9 oktober weer zal plaatsvinden in Driebergen. En gister als klap op de vuurpijl gesproken met Ron. Over zijn nieuwe boek, maar ook over andere manieren van organiseren. Bijvoorbeeld bij zorginstellingen. Mede gebaseerd op de organisatie inrichting die de Baak gekozen heeft.

Grappig hoe alles soms samenkomt. Alsof het klopt en dat je dat in je hoofd maar ook in je buik voelt en weet. Alsof het 'waar' is -zegt iemand die niet geloofd in dé waarheid :-)-. En het voelt ook alsof iedereen het met elkaar eens is. Alsof we eenzelfde taak spreken. Met hoofd én hart. En waar het om draait is dan dat er zich iets aan het ontkiemen is. Waar we soms de vinger nog niet op kunnen leggen. Maar het gaat over nieuwe vormen van verbinding, nieuwe vormen van organiseren ook. Het gaat over vrijheid, het inzetten en bundelen van talenten daar waar het nodig is. Grenzeloos ook. Het gaat over andere vormen van organisaties, van mensen en middelen die zich verbinden. Om andere redenen dan voorheen. Antwoorden heb ik ook niet. Zijn er volgens mij ook niet meer. Wel energie en enthousiasme voor het gesprek. Dus: ik hoor het wel!

One-liners

Gister hoorde ik bij mijn haptonoom een mooie one-liner "als je je schuldig voelt, is dat een signaal dat je nog geen verantwoordelijkheid neemt". Even daarvoor in de wachtkamer las ik "je bent geen eigenaar van je functie, wél van je talenten". Het ging over hoe om te gaan met re organisaties en veranderingen. Ik houd wel van die one-liners. Mijn toiletdeur hangt er vol mee. Een deur vol met spreuken, artikelen, foto's en al dat wat mij raakt. Zo door de jaren heen is het me ook dierbaar geworden. Ik noem het ook wel: mijn persoonlijke ontwikkeldeur. Al mijn vrienden kennen "de deur van Marianne". Die gaat dus zeker mee als ik ga verhuizen!

De kracht van one-liners, want waarom meer woorden gebruiken als je aan een paar genoeg hebt? Misschien is zelfs één woord al genoeg. Vorige week nog. Met collega's in het bos; vol verwondering over het woord "langzaam" en "eenvoud". Daarom nu: een blog met one-liners. Verhalen erbij vertellen is écht niet nodig.

Als je niet weet waar je heen gaat, kom je er altijd.
Langzaam lopen is beter dan stilstaan.
Wees bij tegenwind buigzaam als gras.
Hak de knoop niet te snel door, je kunt hem ook ontwarren.
Je verstand te vaak gebruiken is ongezond.
Soms is het slim om de verrekijker om te draaien.
Je bent een wereldvrouw!
Breng wat tijd alleen door.
Leven is tekenen zonder vlakgum.
We denken zelden aan wat we hebben, maar steeds aan wat we missen.
Span je niet zo in, de beste dingen gebeuren als je ze het minst verwacht.
Zodra je iets wilt loslaten, houd je het vast.
Leven is veranderen, veranderen is leven.

Vrouwen in Marketing

De Baak heeft een Women Academy. Een plek speciaal voor vrouwen. Een mooi initiatief! Tenminste, als vrouw vind ik dat. Ik heb geen idee hoe jij, als je man bent, er naar kijkt. En nu staan we aan de vooravond van een nieuw initiatief: een programma voor vrouwen in marketing. De beste marketeer is immers androgien. Dus het vak kan wel wat 'vrouwenenergie' gebruiken. Toch? Ik ben heel benieuwd hoe jij er naar kijkt, dus reageer!!!

House 4 Sale

Voor het eerst van mijn leven ga ik mijn huis te koop zetten. De kogel is door de kerk. "Voor alles een eerste keer", zeggen ze wel eens, maar ik zou graag zien dat het de laatste keer is. Wat een gedoe zeg. Op heel veel gebieden. Sommige mensen vinden het leuk: huizen verkopen, huizen kopen. En weer verkopen. Verhuizen dan ook veel. Of zijn makelaar. Ik ben geen van beiden. Ben aardig honkvast, gebonden en vooral verbonden aan mijn stad, mijn buurt, mijn postbus, mijn zon die 's avonds mijn kamer een rode gloed geeft, mijn vogels in de bomen achter bij het balkon, mijn herinneringen, .... , mijn huis! Een schijnbare onmogelijkheid om dát te verkopen. En toch ga ik het doen. Dus. Daar heb ik geestelijke hulp bij nodig.

En dan is er wel een Makelaarsland bij wie ik voor weinig kosten (euro 995) kan verkopen. Maken ze alleen een contract op, de rest doe je zelf. Lean en mean. Maar dáár ga ik het niet mee redden. Ik heb een échte makelaar nodig. Een hulpverlener. Voor de emotionele bijstand! Hoe laat ik mijn huis los? Hellup! Ik hoop dat dat deel, die psychische hulp, óók meegenomen is in de afgesproken courtage kosten. Want daar betaal ik toch dat extra voor? Ja toch? Kan mijn makelaar mij helpen bij mijn proces van loslaten? Vast wel! De eerste signalen wijzen in de goede richting: we klikken! En anders stuur ik m eerst op training bij de Baak :-). Zou voor alle makelaars een richtlijn moeten zijn misschien: "ken jezelf opdat je je klant kent". Resultaat? Een meer gevoelsmatige, inlevende, hulpverlenende makelaar! Kan het vak wel gebruiken denk .... om tegenwicht te bieden aan de, noem het maar "lean en mean"-toetreders! Een kans dus, geen bedreiging.

Inspiratie

Met dit weer kan ik me er bijna niet toe zetten om te gaan schrijven. Maar werd al aan mn mouw getrokken wanneer ik weer een stukje zou gaan schrijven! Maf hoe leeg mn hoofd is. Geen verhalen, geen gedachten. Nou ja, dat laatste waarschijnlijk wel, want het schijnt dat je een paar duizend gedachten per minuut hebt. Ze komen en ze gaan, als wolkjes aan de lucht. Maar schijnbaar spring ik niet in één van de gedachtentreinen, dus ervaar is het als "leeg". Relaxt! En ik heb me voorgenomen om vooral in die "levensflow" te blijven, lekker relaxt hangen in het leven, meegaan met dat wat is. Dus nu naar buiten en genieten van de zon! Als het weer herfst gaat worden, lees je meer :-)

Eckart Wintzen

Ik wist niet wat ik las vandaag! "Eckart Wintzen onverwacht aan een hartstilstand overleden". Wat vreselijk. Ik heb hem 2 keer mogen meemaken. Een markante man. En in bijna alle gesprekken die ik heb, komt zijn boek Eckart's Notes wel een keer ter sprake. Hij heeft veel mensen geïnspireerd. En zal dat ongetwijfeld blijven doen. Ik weet niet wat nog meer te schrijven nu. Weet wel dat het me geraakt heeft, want sinds ik het bericht van zijn overleden gelezen heb, blijft het bij me. Ik wens zijn naasten veel sterkte bij dit verlies.

Adieu Eckart! Ik wens dat je, helaas niet meer hier maar wél daarboven, blijft meehelpen je dromen waar te maken. Er is nog genoeg te doen!

Hasta Luego

Ik ben er even niet! Ga mijn Spaans ophalen in Cuba. Sigaren roken, dansen, zingen, drinken en enorm genieten. Een land van vergane glorie volgens degenen die er geweest zijn. Weemoed en nostalgie? Voor mij een nieuw avontuur! Ik heb vooral veel zin om los te laten dat wat was. Om ruimte te scheppen voor dat wat is. En om te dromen over dat wat zal zijn. Adios!

Strategie en Zorg

Als je op een of andere manier betrokken bent bij de zorgsector, dan moet je dit echt lezen! Een gesprek over strategische vraagstukken in de zorg. Ik heb er zelfs een apart Zorg Strategie Programma voor gemaakt. Een korte blog, maar wel een belangrijke!

Slingers

Vandaag heb ik met veel plezier in Hengelo een werkontbijt Intern Ondernemen verzorgd voor relaties van Adecco. Volgens mij is dit de 3e keer dat ik daar over schrijf, maar dat mag ook wel! Want het geeft me veel energie. Maar er zijn nog meer redenen om erover te schrijven. Dat bleek in het gesprek van afgelopen maandag nav een persoonlijkheidstest. Een test met stellingen en vragen die meer inzicht zouden kunnen geven in: wie ben je, wat kan je, wat wil je. Ik heb in de nabespreking weer eens geleerd, dat je (lees ik maar ws herken je het zelf ook want schijnbaar is het iets wat hoort bij "ons Nederlanders"): 1. je eigen feestje moet organiseren en dat je dan 2. ook zélf de slingers moet ophangen. Nou, hierbij dus :-)

Want wat begonnen is met een email naar de Marketing Manager van Adecco ruim een jaar geleden, kreeg al snel een vervolg in de zin van een verkennend gesprek én een wederzijds gevoel van kansen en inspiratie. En waar staan we nu? Aan de vooravond van de lancering van een nieuw Baak programma Intern Ondernemen. En dat samen met alle werkontbijten, interne en externe publicaties over dit onderwerp. Een mooi staaltje van ondernemerschap, co-creatie en vooral inspiratie & enthousiasme. Al zeg ik het zelf. Nou ja, dat mag vast wel op mijn eigen feestje!

Over irritatie en pimpen

Om mijn irritaie over de snelheid van het uploaden van foto's via you send it te verdrijven, schrijf ik een blog. Ik kan niet zeggen dat ik erg veel zin heb, maar toch. Wat doe ik anders als ik achter mn laptop zit te wachten op de 45 minuten opladen van slechts 69 foto's? En dat 3x, want je kan al die foto's niet in 1x uploaden. 3x Zip bestanden gemaakt en die verstuurd via you send it. 3x 45 minuten dus. Eigenlijk ben ik al sinds 19 uur bezig!!! Echt niet normaal. Misschien doe ik wel iets niet goed en kan het sneller? Nou ja. Het einde is in zicht. Nog 10 minuten en dan is alles klaar. Veel soeps zal deze blog niet worden, dat zal je niet verbazen na dit intro. Voel me niet geinspireerd om te schrijven. Maar goed: ik zal nog een poging wagen om eea op te pimpen. Dat is hip. Bijvoorbeeld.

-> Wist je al dat het boek van Mathieu Weggeman "Managementboek van het Jaar" is geworden? Een aanrader om te lezen! Vooral als je zelf een professional bent én last hebt van je baas! Tip: geef hem/haar dat boek kado ...

-> En dan dat weeralarm van vandaag. En dat die al snel weer ingetrokken is. Wat een paniekvoetbal zeg.

-> En dat Nederlanders "tevreden zijn over hun eigen geluk". Echt waar, het is onderzocht. Nou, dan moet je zo'n onderzoek maar niet doen na óf tijdens het uploaden via you send it! Maar goed. Wat doe jij trouwens met de uitkomsten van zo'n onderzoek? Voel je je gelukkig als je het gelezen hebt?

Nou, mijn blog pimp pogingen houd ik maar voor gezien. Het gaat niet werken vandaag. Maar als je écht wilt leren pimpen, lees dan het boek van Jeroen Busscher eens.

De lange latten

Ik ben eigenlijk helemaal geen skiër. Heb ooit een dag of 3 op de latten gestaan. Jaren terug al weer. Een studiereis was het. Onderdeel van de toeristische opleiding die ik ooit óók nog gedaan heb. En ik heb een keer mijn broer meegenomen voor een weekendje snowboarden in Duitsland. Ter ere van zijn afstuderen. Samen 'boarden"! Het ging best goed :-)

Maar als het aan mij ligt, dan kies ik toch echt voor de zon. Maar goed. Feit is dat ik as vrijdag vertrek voor een week wintersporten in Oostenrijk mét onze hele familie. Ik ben benieuwd! De gezelligheid, samen-zijn, aprés-ski én de hele dag buiten vertoeven, trekken me meer dan het skiën. De zon ook. Ik ga het wel ervaren. Ik hoef niets, alles mag. Heerlijk die vrijheid!

PS weet dat ik dus even uit de weblog-lucht ben!

De BV IK

Mijn neef René leest, als hij 's ochtends op de zaak komt, altijd eerst mijn weblog. Volgens mij is hij mijn trouwste weblog fan! Leuk! Ik sprak hem deze week weer eens omdat mijn vriendin een Toyota Yaris wil kopen. En laten zij nu een van de beste Toyota dealers zijn .... dus ik heb ze aan elkaar geknoopt. René vond dat ik snel maar weer een nieuwe blog moest schrijven. Om 's ochtends weer wat nieuws te lezen want: "digitaal verbinden héb ik al gelezen"! Oké dan, speciaal voor jou :-).

Het idee dat iemand zo trouw, en volgens de statistieken zijn dat er meer, mijn blog leest, zette me aan het denken. Ik heb wel eens geschreven over het Merk IK. Hangt hier nauw mee samen misschien. In maart ga ik voor de Baak een workshop verzorgen met als titel; de BV IK. Ook zo iets wat te maken heeft met het laden van je eigen merk. Dat is wel iets van deze tijd: persoon-marketing. Niet die van je organisatie, maar van jou: de marketing van jezelf. En dáár ben ik dus over aan het nadenken. En omdat nadenken makkelijker wordt als ik schrijf, een blog over dit onderwerp.

Want een BV impliceert de mogelijkheid van aandelen en aandeelhouders. Wie wil aandelen in jouw BV IK nemen? Je ouders, vrienden? Onbekenden? En willen ze die aandelen ook daadwerkelijk kopen? Sellaband, ook wel eens eerder iets over geschreven in Alle Wijsheid ligt op Straat, doet ook zo iets, maar heeft een nieuwe vorm van aandeelhouderschap gecreëerd: de believers. Eigenlijk vind ik dat véél en véél mooier. Want wie wil er nu geen believers in de BV IK? Het woord "believer"alleen al. Mensen die in je geloven, jouw passie zien en dat willen ondersteunen. En zelfs aandelen in je willen nemen, geld willen investeren ..... in jou. En niet vanuit een suf en afstandelijk aandeelhouderschap, maar vanuit passie en geloof. Wauw!

Ik heb een grote uitzendorganisatie wel eens de tip gegeven: neem aandelen in de mensen die je uitzendt. Neem aandelen in hun carrièrepad -te beginnen bij young professionals- en zorg er samen voor dat die aandelen gaan renderen. En laat na een x-periode én bij succes de aandelen weer uitbetalen door de BV IK. Een win-win dus. Je weet dan, als believer, ook precies wat je te doen staat: groei en ontwikkeling faciliteren. En als BV IK creëer je een supportgroep van believers. In jou! Ik kan me voorstellen dat deze tip ook goud waard is in andere sectoren waar gewerkt wordt met mensen die zich ontwikkelen. Misschien dat we bij de Baak ook wel aandelen kunnen gaan nemen in de ontwikkeling van mensen die deelnemen aan onze trainingen. Het summum van Human Capital Management?

Dus, dit zo overwegend en schrijvend. Ik oriënteer me óók om de BV IK, de BV Marianne dus, open te zetten voor believers. Misschien gaan we wel naar de beurs. Laat je het weten hoeveel aandelen "BV Marianne" jij wilt gaan kopen?

Digitaal verbinden

Dat ik in de echte wereld goed ben in het "verbinden" wist ik al. En vandaag heb ik wat uurtjes besteed aan het verbinden in de digitale wereld. Anders maar zéker niet minder leuk! Ofwel, mijn Linked-in en Hyves bijgewerkt. Ik zag zelfs dat de Baak een eigen Hyves pagina heeft. En ik heb ook een nieuwe Hyves gemaakt. En nieuwe foto's opgenomen. En al dat meer. Alles wat los was weer aan elkaar geknoopt. En ook: deze blog via RSS als blog op laten nemen op mijn Hyves pagina! Ineens 100-en lezers erbij? Ik hoop het! Oke. Het is even een paar uurtjes werk, maar dan heb je ook wat.

En ik ben nu vooral benieuwd naar de bezoekers én hun reacties op mijn Hyves ...... Want ik ben eigenlijk niet zo'n Hyver. Linked-in wel, vind ik echt geweldig! Een PWDV (Perfect Werkend Digitaal Visitekaartjesmapje). En ook de vragen die je in je netwerk kan stellen geven interessante inzichten. Maar Hyves? Digitale vrienden? Ik heb nu al zo weinig tijd om mijn vrienden in het echte leven te ontmoeten! Hoeveel nieuwe vrienden en ouwe bekenden willen zich met mij verbinden op Hyves? Ik heb echt geen idee. Laat me verrassen dus!

De ramen moeten open

Met Femke -zie vorige blog- heb ik ook gesproken over Intern Ondernemen. Zo'n actueel thema op dit moment. Ondernemerschap is wat ons als bedrijvig Nederland te doen staat: dat is voor mij wel duidelijk. Je leest er ook steeds meer over. En voor jou ook herkenbaar denk. Zéker na het lezen van het interview met Femke Leemeijer.

Vanochtend heb ik ook weer een werkontbijt "Intern Ondernemen" voor Adecco verzorgd. Zoals ook eerder in Amersfoort en Wolvega -zie eerdere blog-. Een ontbijt en workshop voor de klanten van Adecco in de regio Arnhem e.o. dit keer. Om 6.30 uur zat ik in de auto op weg naar Burgers' Zoo. Leuk! Naar de dierentuin! Een aanrader als locatie overigens.

In een inspirerende omgeving met uitzicht op giraffen, hebben we gesproken over Intern Ondernemen. Boeiend! Burgers' Zoo schrijft in de brochure "Een reis om de wereld in een dag". Ik ben begonnen met "een reis naar en door Intern Ondernemen in anderhalf uur... hoe ga ik dat in vredesnaam doen, want over Intern Ondernemen raak je nooit uitgepraat!" Echt waar: volgens mij zijn we er nog lang niet over uitgepraat. Wat is het eigenlijk, waar dient het toe, hoe geef je er handen en voeten aan in je organisatie. Ik heb, op basis van alle gesprekken en ontwikkelingen, al wel de beslissing genomen om de training Intern Ondernemen (open en incompany te volgen bij de Baak) te lanceren in 2008. Want samen praten over Intern Ondernemerschap en ervaringen delen levert tóch het meeste op!

Leidinggeven aan creativiteit

Ik heb een leuk interview gedaan met Femke Leemeijer. Femke is Uitgever bij Weekbladpers Tijdschriften, waar oa Opzij, J/M, Yoga, Happinez en Psychologie Magazine worden uitgegeven. We spraken over leidinggeven aan creativiteit. Een inspirerend en leuk gesprek! Lees maar eens.

De Nieuwe Marketeer

"Harder om aandacht roepen werkt niet meer en de klassieke marketing verliest aan kracht. De marketeer wordt in toenemende mate uitgedaagd de klant weer op te zoeken en een onderscheidende en aansprekende marketing boodschap te communiceren. Marketing wordt daarmee steeds meer een ‘manier van denken’, die ondernemerschap vergt van de marketeer".

Interessant! Wil je meer lezen? Kijk dan eens naar http://denieuwemarketeer.blogspot.com/
want daar heb ik dit op gelezen.

Geen afscheid (30-ers)

"Van die dingen die voorbij gaan.
Afscheid nemen van mensen die dichtbij,
soms verder van me af staan.
Liever nooit "afscheid": een naar gevoel!
Wel een "wederziens": dát een heleboel.
Tot die tijd? Wees gelukkig, zorg goed voor jezelf.
Geef!
En bovenal?
Leef!"

Het jaar 2008

Het nieuwe jaar is al weer even begonnen. Het Jaar van de Rat volgens de Chinese Astrologie. Jaar van verandering en vernieuwing. Volgens velen hét jaar waarin een nieuwe cyclus start. En dat gaat mogelijk gepaard met veel energieverplaatsing. Een omslagpunt? Schijnbaar zijn veel Wijsheden het er over eens dat het een belangrijk jaar gaat worden. Spannend dus!

Mijn jaar is vol plannen, inspiratie en energie begonnen. En ik ben nu al benieuwd waar ik eind december zal staan. Ben ik dan trots, tevreden, blij, teleurgesteld, ....? Ziet het er dán uit hoe ik het nú als plaatje in mijn hoofd zie? En hoe is die reis gegaan? Heb ik genoten van de Weg of heb ik me blind gestaart op het Doel? Was er balans in 2008? Rust? De tijd zal het leren. Wat ik wél weet is dat het hebben van een plaatje nieuw voor mij is. Meestal stap ik redelijk blanco een nieuw jaar in. Nu niet.

De foto van 2008 laat meerdere dingen zien:

• momenten van vriendschap, liefde én koffie met mn vrienden en familie
• een gezond lichaam en geest
• een succesvolle Stichting én BV -later meer-
• een zelf geschreven liedje: ik zing (een duet met Marcel) en begeleid mezelf op mijn gitaar
• een kinderboek op een prominente plek in de kast, geschreven samen met Mathieu
• foto's van mijn eerste wintersport
• verhalen van mijn reis naar Cuba
• bezinning en rust tijdens een Retraite in België
• samenwonen, een ander huis, woonplaats, land
• delen met minder bedeelden, bewust en duurzaam leven
• ......
  

Als wens ontving ik van Judith " May 2008 be the year of being the best you can be!". Mooi hè! Ik geef deze wens graag aan je door.

Ik houd van mij

Ik hou van mij, hoor je nooit zingen.
Ik hou van mij, wordt nooit gezegd.
Ik hou van mij, ga ik toch zingen.
Want ik hou van mij, van mij alleen en ik meen het echt!

Ik hou van mij, want ik ben te vertrouwen.
Ik hou van mij, op mij kan ik tenminste bouwen.
Ik hou van mij, en laat me nooit meer gaan.

Ik blijf bij mij, en niet voor even.
Ik blijf bij mij, voor eeuwig en altijd.
Ben zelfs bereid mijn leven voor mezelf te geven.
Ik blijf bij mij totdat de dood mij scheidt.

Ik hou van jou, zeg ik soms ook wel.
Ik hou van jou, schat, en ik meen het echt.
Maar ik hou van jou zeg ik alleen maar voor de spiegel.
Zo komt ik hou van jou weer bij mezelf terecht.

Ik hou van mij, van mij en van geen ander.
Want ik ben verreweg de leukste die ik ken.
Ik hoef mezelf zonodig voor mij niet te veranderen.
Ik blijf bij mezelf zoals ik ben.

Want ik hou van jou betekent meestal: Schat, hier heb je mijn problemen, los maar op!
Ik leef in de hel en verwacht van jou de hemel.
Ik krijg de hel, zeg...dank je wel...zeg... rot maar op!

Want houden van een ander heb je alleen maar nodig.
Omdat je niet genoeg kan houden van jezelf!
Hou van jou...joh...maak die ander overbodig!
Ware liefde, geloof me, begint altijd bij jezelf.

Want ik hou van jou is niet de sleutel tot de ander.
Maar ik hou van mij, al klinkt het nog zo slecht!
Want wie van zichzelf houdt, die geeft pas echt iets kostbaars.
Als hij IK HOU VAN JOU tegen een ander zegt!!

Een lied van Harry Jekkers