Beroep: ParelKetting-Rijger

Ik was vandaag op het Bio Business Event. Nu viel dat enigszins tegen, omdat het meer om recruitment dan om business ging. En ik heb al een leuke job. Het gesprek terug in de stoptrein naar Utrecht was dan ook des te boeiender. En eigenlijk viel toen ook het Bio Business Event op zn plek.

Mijn collega-op-sabbatical steekt zijn mening niet onder stoelen of banken: "het is tijd om je visie én focus te verwoorden én te communiceren, bijvoorbeeld op je weblog!". We waren net weg van station Amsterdam Rai. Ik zou wensen dat de NS op dát moment een vertraging aankondigde. Helaas, we reden op tijd. En zo kwamen we ook al snel te praten over mijn assets. Ik weet niet meer bij welk station dát was. Maar wat toevallig zeg! Daar kwam het gesprek ook op met mijn collega-van-levenswijsheid een kleine week geleden. Misschien toch geen toeval? En naast alle positieve assets die ik volgens hem heb, signaleerde mijn collega-op-sabbatical ook ontwikkelpunten. Dat was in de buurt van Breukelen. -Ik kan ook zeggen negatieve assets, maar dat is not done in trainingsland: het zijn ontwikkelpunten.-

Zo! Dat zet je weer even op scherp! "Maar wat zijn die assets dan?", hoor ik je nu vragen. Daar ben ik dus ook eens goed over gaan nadenken. En vul gerust aan als je daar behoefte toe voelt. Want ik ben er nog niet helemaal uit. Een kenmerk van een Duizend Dingen Doekje is nu eenmaal dat ie al snel 1000 assets denkt te hebben. Maar goed, een paar dan: "tot de essentie komen/analytische/scherp, kritisch en out-of-the-box vragen stellend, kansen zien, passie, verbindend, communicatief sterk, lef". En een ontwikkelpunt is om een teleurstellende ervaring om te zetten in een kans, in kracht. En ook leiderschap tonen bij het uitdragen van een visie. En óók om een focus aan te brengen. En laat dat nou net dé uitdaging zijn voor een Duizend Dingen Doekje, die diep in zn hart een focus op "alles" wil hebben.

Dus. Ik heb een carrière switch gemaakt. Vandaag. Op basis van het gesprek van onlangs én dit gesprek in de stoptrein naar Utrecht. Ik denk dat het bij station Maarssen was. Ik heb een nieuw beroep: ik ben ParelKetting-Rijger. Ik zoek dus parels. En dat is makkelijk want die zijn er genoeg, geloof mij. Vandaag op het Bio Business Event bijvoorbeeld. De ene parel na de andere heb ik gevonden. De een was nog mooier dan de ander. Sommigen wisten het niet eens. Zaten nog in de schelp. Maar dan, dan heb je de parel, en dan? En daar komt het uitdagende van mijn beroep: het rijgen van de parelkettingen! Want ik ben niet voor niets een ParelKetting-Rijger. En juist dat rijgen is best wel lastig... Parels stralen namelijk al zo sterk van zichzelf, dat er minimaal 1000 redenen moeten zijn om zich aan een ketting te laten rijgen. Er zijn 1000 argumenten nodig om de parels te laten zien dat ze samen nóg mooier en krachtiger kunnen worden. Nóg meer kunnen stralen. Dat het fijn is om een parelketting te zijn. Dat veel verschillende kleuren parels de parelketting nóg mooier maken. Dat de verbinding met de andere parels in de ketting extra glans geeft aan je eigen parel. Dat de wereld gebaat is bij een parelketting, mogelijk minder bij losse parels. En dat een parelketting ook wel eens kapot gaat, en dat dat oke is: dat je dan nieuwe kettingen kan rijgen.

En dan? Dan ben ik maar wat blij dat ik een Duizend Dingen Doekje ben. Dat ik denk 1000 assets te hebben. Dat ik 1000 argumenten weet, dat ik 1000 kansen zie, dat ik 1000 parels ken, dat ik 1000 rijgdraden heb. Want die zal ik allemaal nodig hebben bij het rijgen van de parelkettingen. Wat een uitdagend nieuw beroep heb ik!