Bij de Baak hebben we programma's voor 20'ers, 30'ers, 40'ers en 50'ers. Volgens mij nog niet voor 60'ers, 70'ers, en verder. Een kans! Gat in de markt! En zo hebben we ook nog niets voor 10'ers. Past ook niet in het merk. En is ook minder kansrijk voor de Baak. Maar als je kijkt naar 'van Etter tot ...' op TV, de Engelse variant, dan is het wél een uitdaging .... én ik houd van uitdagingen :-).Ik heb zelf ook het programma 30'ers doorlopen bij de Baak. Als deelnemer heb ik er meerdere blogs over geschreven. En alle generatieprogramma's spelen in op vergrijzing, verjonging, vergroening of hoe we het ook willen noemen. Schijnbaar is het écht waar dat generaties hun eigen vraagstukken en dilemma's hebben. Leeftijdgebonden. Aan de ene kant snap ik het wel. Aan de andere kant ... Apart dat het nog steeds bestaat: speciale programma's voor mensen van dezelfde leeftijd. Want de vraagstukken in organisaties gaan toch juist over hoe je de 'waarde' van oud (loyaal, al lang in dienst, mogelijk enigszins vastgeroest) én jong (snel, vernieuwend, liever geen binding) kan verbinden. Op zo'n manier dat ze elkaar versterken. Oud leert van jong en jong leert van oud. Dan moet je vooral géén leeftijdkaders gaan zetten. Geen programma's voor afgebakende leeftijden. Wél een leergroep voor alle leeftijden. En dan kijken wát je van elkaar te leren hebt. Generatieleren gaat toch over bruggen slaan tussen generaties?
Ik zou bijvoorbeeld de 'meester-gezel gedachte' weer nieuw leven in willen blazen binnen organisaties. Maar wel in een andere vorm dan vroeger, want in de Wereld van Morgen is de meester de gezel en omgekeerd. Jong is meester in nieuwe media. Oud is meester in levenswijsheid. En omgekeerd. Rollen wisselen elkaar continue af. Je moet dus wel durven, want ook 'senioriteit' krijgt ineens een hele andere betekenis -misschien verliest het wel betekenis- als je de rolwisseling serieus neemt. Maar dát is ook een aspect van generatie en leren: lef hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten