Als trainer en coach weet ik hoe hardnekkig overtuigingen kunnen zijn. Hoe ze je kunnen belemmeren. Soms ook voor je kunnen werken. Overtuigingen die je in je prille jeugd mee krijgt. Van je ouders, je school, je vriendjes, ...... Met de dankbare taak om onze 2 jongens te begeleiden op hun weg, liep ik vandaag tegen mezelf aan. Misschien dat ik daar hier in Engeland eerder tegen aanloop dan in Nederland. Omdat de cultuur en de wortels hier nu eenmaal anders zijn dan de mijne. Ik ben me meer bewust van mijn 'anders zijn' hier. Maar misschien ook omdat onze jongens ouder worden en meer opgaan 'in de omgeving' dan toen we nog in Nederland woonden. Vergelijkingsmateriaal uit Nederland heb ik dus niet, benieuwd om die van jou te horen!
Maar goed, laat ik eerst vertellen wat mij triggerde om deze blog te schrijven.
"Tots Tramp & Tumble - a course in The Junction, Broadstone - 2,5 till 4 years old -". Een pre school activiteit dus zoals er hier 1000-en van zijn. -Zoveel te doen voor en met kinderen, kan ik ook een blog over schrijven :-)-. Een les van een uur in een gymzaal met nog 6 andere kleine jongens (gemengde groep, maar er zijn alleen jongens) en hun moeder of oma/opa met een parcours van hoepels, balk, springplank, kast, dikke mat, balk en natuurlijk: de grote trampolines ('jumpolina' zoals de jongetjes het noemen: een naam die ook beter past vind ik). Eerst vrij spelen, maar wel het parcours volgen graag, en daarna in 2 groepjes opgedeeld. Onze groep gaat om de beurt op de balk lopen, en dan nog op een balk. De andere kindjes zitten keurig en wachten op hun beurt. Na een minuut of 10 wisselen we van groep en gaan we naar de andere juf. Met handen op hoofd springen met 2 benen, koppeltje duiken, handen en voeten lopen, huppelen, etc. Om de beurt, alle kinderen zitten netjes te wachten tot ze aan de beurt zijn. Iedereen doet ook goed mee, de instructie -die soms wat duidelijker mag of een keer voordoen wat de bedoeling is zou ik ook wel waarderen 'teaching by example'- wordt netjes opgevolgd. Heel rustig en mak.
En dan .... mijn jongens. Laten we zeggen de 4 E's -op een schaal van 1 op 10- op een 8. Enthousiast, Energiek, Eigengereid, Extravert. Julian stuitert rond op de jumpolina terwijl hij in het midden moet blijven. Casper is als 4e aan de beurt, maar gaat samen met kindje 1 met zn handen op zn hoofd springend naar de overkant. Achter uit lopen -voeten- op de balk doet Julian een soort liggend op zn handen. Casper besluit niet meer mee te doen. Op de jumpolina roept ieder hem toe: op je voeten springen, Casper doet het zittend. Iedereen staat aan het einde op de "sticker-line" voor de sticker die ze krijgen, Julian en Casper staan er voor.
Stiekem lach ik me een rotje maar ik hoor mezelf ook dingen zeggen als: "ga maar netjes zitten, op je beurt wachten, sssst, rustig doen, goed kijken naar hoe het moet, doe maar niet, kom hier Casper, Julian niet doen, meedoen jongens, kom hier". Niet goed of slecht maar wel iets om over na te denken. Doe dat dus nu al schrijvende. Want wat vertel ik ze? Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg? Doe maar maar mee met de rest, dan hoor je er bij? Doe maar rustig dan vindt iedereen je leuk en lief? Doe het goed dan wordt er geklapt? En zo kan ik nog wel meer verborgen boodschappen vinden. Wat horen ze eigenlijk onze kinderen? Wat ik zeg of wat ik niet zeg maar wel bedoel? Ik ga de aankomende tijd goed naar mezelf luisteren! En ik heb ook besloten dat ik "zoals het hoort" los laat! Het zijn kinderen, 2 en 3 jaar oud! Laat ze lekker doen en laten wat ze willen, ze kunnen hun hele leven nog 'volgens de regels' lopen, nu is het tijd om te springen! Leve de JUMPOLINA!
dinsdag 11 december 2012
donderdag 25 oktober 2012
Wikken en wegen
Mijn Baan! Er is een prachtige vacature bij Adecco. Management Development Manager op de afdeling Learning & Development: op mijn lijf geschreven. Alleen nu wil het geval dat mijn lijf op dit moment in Engeland woont en daar de aankomende 2 jaar zal verblijven ......
Hoe kan het lopen in het leven? Want Adecco en ik gaan al even terug in de tijd toen ik Adecco en de Baak met elkaar in contact bracht. In deze blog lees je hoe dat ging. Goed lopende landelijke werkontbijten met relaties van Adecco over het thema "Intern Ondernemen" waren het resultaat. En daarna is er nog veel meer ontstaan op het gebied van andere thema's voor de werkontbijten en leiderschap ontwikkeling. Ik dacht toen wel eens dat ik na de Baak graag eens aan de andere kant van de tafel zou willen zitten. Binnen een organisatie verantwoordelijk zijn voor L&D in plaats van als externe partij adviseren, ontwikkelen en trainen/coachen. Op projectbasis of als vaste baan. Adecco stond hoog in mijn Top 3 verlanglijstje. Adecco staat nog steeds hoog in mijn Top 3.
Maar ..... Engeland was wat na de Baak kwam, wie had dat toen kunnen denken. En nu komt deze vacature langs .... bij een organisatie uit mijn Top 3 lijstje. Mijn handen jeuken om te solliciteren. In mijn hoofd heb ik dat ook al gedaan en werk ik er al. En ik heb mijn weekindeling ook al rond: maandag mama dag, dinsdag werk ik thuis (kan prima met het Nieuwe Werken). Woensdag ochtend vlieg ik in: vlucht van Southampton naar Amsterdam gaat om 7 uur, dus 4.30 uur van huis weg, met uur tijdverschil ben ik dan rond 9.30 uur op Amsterdam en dan nog door naar Zaltbommel. Kom dan einde van de ochtend aan, maar werk al sinds ik in vliegtuig gestapt ben natuurlijk. Ik werk dan tot en met vrijdag in Zaltbommel en vlieg dan s avonds weer terug. De vlucht van 21.30 denk, dus voor middernacht ben ik thuis. Zaltbommel heeft een hotel dus dat is ook geregeld. Oud collega's van Schouten en Nelissen heb ik ook al tijden niet gezien, dus daar kan ik misschien ook wel een keer eten/slapen. Reistijd = werktijd want we leven nu eenmaal in een 24 uurs economie dus maak al snel 32/34 uur per week (geen idee trouwens hoeveel uur deze functie is). De jongetjes op de dinsdag een dag extra naar de Nursery, Marcel maar even een tandje erbij zetten en woensdag tm vrijdag het circus thuis draaiend houden, sowieso heeft hij vrijdag zijn papa dag ......
Zou het haalbaar zijn? Week in week uit? Twee jaar overbruggen voordat we weer in NL wonen? Of ren ik direct een burn out in nog voordat ik start op mijn 1e werkdag? Ik voel de adrenaline boost al in mijn lijf door alleen het weekschema al op te schrijven :-) En hoe gaat het zijn om de jongetjes niet te zien en mee te maken van dinsdag tot en met zaterdag? Ze zijn nog zo klein, 2 en 3 jaar oud ..... Past elke week 3 dagen van huis weg zijn in hoe ik mijn leven wil leiden? In mijn work-life balans? In wat ik denk dat goed is voor de kindjes?
De keuze om naar Engeland te gaan heeft en had consequenties. Zowel op prive vlak als op werk gebied. Dit is er 1 van: Mijn Baan aan me voorbij laten gaan. Met pijn in t hart. Maar met vertrouwen voor de toekomst!!
Hoe kan het lopen in het leven? Want Adecco en ik gaan al even terug in de tijd toen ik Adecco en de Baak met elkaar in contact bracht. In deze blog lees je hoe dat ging. Goed lopende landelijke werkontbijten met relaties van Adecco over het thema "Intern Ondernemen" waren het resultaat. En daarna is er nog veel meer ontstaan op het gebied van andere thema's voor de werkontbijten en leiderschap ontwikkeling. Ik dacht toen wel eens dat ik na de Baak graag eens aan de andere kant van de tafel zou willen zitten. Binnen een organisatie verantwoordelijk zijn voor L&D in plaats van als externe partij adviseren, ontwikkelen en trainen/coachen. Op projectbasis of als vaste baan. Adecco stond hoog in mijn Top 3 verlanglijstje. Adecco staat nog steeds hoog in mijn Top 3.
Maar ..... Engeland was wat na de Baak kwam, wie had dat toen kunnen denken. En nu komt deze vacature langs .... bij een organisatie uit mijn Top 3 lijstje. Mijn handen jeuken om te solliciteren. In mijn hoofd heb ik dat ook al gedaan en werk ik er al. En ik heb mijn weekindeling ook al rond: maandag mama dag, dinsdag werk ik thuis (kan prima met het Nieuwe Werken). Woensdag ochtend vlieg ik in: vlucht van Southampton naar Amsterdam gaat om 7 uur, dus 4.30 uur van huis weg, met uur tijdverschil ben ik dan rond 9.30 uur op Amsterdam en dan nog door naar Zaltbommel. Kom dan einde van de ochtend aan, maar werk al sinds ik in vliegtuig gestapt ben natuurlijk. Ik werk dan tot en met vrijdag in Zaltbommel en vlieg dan s avonds weer terug. De vlucht van 21.30 denk, dus voor middernacht ben ik thuis. Zaltbommel heeft een hotel dus dat is ook geregeld. Oud collega's van Schouten en Nelissen heb ik ook al tijden niet gezien, dus daar kan ik misschien ook wel een keer eten/slapen. Reistijd = werktijd want we leven nu eenmaal in een 24 uurs economie dus maak al snel 32/34 uur per week (geen idee trouwens hoeveel uur deze functie is). De jongetjes op de dinsdag een dag extra naar de Nursery, Marcel maar even een tandje erbij zetten en woensdag tm vrijdag het circus thuis draaiend houden, sowieso heeft hij vrijdag zijn papa dag ......
Zou het haalbaar zijn? Week in week uit? Twee jaar overbruggen voordat we weer in NL wonen? Of ren ik direct een burn out in nog voordat ik start op mijn 1e werkdag? Ik voel de adrenaline boost al in mijn lijf door alleen het weekschema al op te schrijven :-) En hoe gaat het zijn om de jongetjes niet te zien en mee te maken van dinsdag tot en met zaterdag? Ze zijn nog zo klein, 2 en 3 jaar oud ..... Past elke week 3 dagen van huis weg zijn in hoe ik mijn leven wil leiden? In mijn work-life balans? In wat ik denk dat goed is voor de kindjes?
De keuze om naar Engeland te gaan heeft en had consequenties. Zowel op prive vlak als op werk gebied. Dit is er 1 van: Mijn Baan aan me voorbij laten gaan. Met pijn in t hart. Maar met vertrouwen voor de toekomst!!
zaterdag 6 oktober 2012
To all my lovely English readers
The Matchmakers
A few years ago I created and organized, together with a.o. Roel Dekker, 2 national events for de Baak in the Netherlands: Dutch Innovation Seminar and an annual event where "Creative Entrepreneurship" was the main theme. It was there we introduced the Matchmakers @ de Baak, and yesterday that idea came up again when I met with one of the IoD branches (Dorset) and we talked about their full day conference the 5th of December.
The Matchmakers back than, were business students (can be anybody as long as they have the right skills) who talked with everybody at the events to find out more about what it was they brought to the event and what it was they were looking for. In other words: "what do you need?" and "what do you bring?". After collecting everything on little cards, all the input was visible on the Matchingbord with on one side the needs (people, knowledge, a buddy for sparring, talking with one of the speakers, money, connections, skills, ....). And on the other side the offers (specific skills, knowledge, a network, money,.....). And the Matchmakers delivered! Matches were made: people were connected, problems were solved, business buddies were made, skills were shared, investors were found, questions were answered. Never before had networking been so powerful. At the end when we asked the participants about the Matchmakers @ de Baak concept, they told us that never before they had experienced "networking' (not easy for everybody..) as so much fun, easy, effective, effortless, ..... They even spoke about "the ROI of the event". And you must know that the fees were quite high, well "good price - quality":-), so they really gained a lot from participating.
Looking back, I think that the X factor of the Matchmakers is to organise and facilitate networking at events. To direct the networking part of the event the same as you direct the program, the speakers, the workshops. Because people don't just come in at -networking- events and openly share their needs or tell everybody what it is they want to bring to others (adding value). So maybe they meet a lot of people and collect lots of business cards ..... and than ..... ? Maybe they just stand, feeling awkward, insecure, alone, ........ Or maybe they talk with a lot of people who are at their table .. but not the ones they want or need to speak to in order to be more succesful ....
This week somebody told me that here in the Poole and Bournemouth area it is all about "who you know" rather than "what you know" to be succesful in business. I think this is more true for England than it is for Holland. With organising networking at events, the "who" and "what" you know can be combined. Even better, with reframing it to what is it that you need and what is it that you bring we can create massive win-wins!
(with thanks to The Passionate PA : without knowing your The Passionate PA triggered my The Matchmakers)
The Matchmakers back than, were business students (can be anybody as long as they have the right skills) who talked with everybody at the events to find out more about what it was they brought to the event and what it was they were looking for. In other words: "what do you need?" and "what do you bring?". After collecting everything on little cards, all the input was visible on the Matchingbord with on one side the needs (people, knowledge, a buddy for sparring, talking with one of the speakers, money, connections, skills, ....). And on the other side the offers (specific skills, knowledge, a network, money,.....). And the Matchmakers delivered! Matches were made: people were connected, problems were solved, business buddies were made, skills were shared, investors were found, questions were answered. Never before had networking been so powerful. At the end when we asked the participants about the Matchmakers @ de Baak concept, they told us that never before they had experienced "networking' (not easy for everybody..) as so much fun, easy, effective, effortless, ..... They even spoke about "the ROI of the event". And you must know that the fees were quite high, well "good price - quality":-), so they really gained a lot from participating.
Looking back, I think that the X factor of the Matchmakers is to organise and facilitate networking at events. To direct the networking part of the event the same as you direct the program, the speakers, the workshops. Because people don't just come in at -networking- events and openly share their needs or tell everybody what it is they want to bring to others (adding value). So maybe they meet a lot of people and collect lots of business cards ..... and than ..... ? Maybe they just stand, feeling awkward, insecure, alone, ........ Or maybe they talk with a lot of people who are at their table .. but not the ones they want or need to speak to in order to be more succesful ....
This week somebody told me that here in the Poole and Bournemouth area it is all about "who you know" rather than "what you know" to be succesful in business. I think this is more true for England than it is for Holland. With organising networking at events, the "who" and "what" you know can be combined. Even better, with reframing it to what is it that you need and what is it that you bring we can create massive win-wins!
(with thanks to The Passionate PA : without knowing your The Passionate PA triggered my The Matchmakers)
donderdag 30 augustus 2012
Nightmare Competitor
Yesterday I had a cup of coffee with a lovely lady of a Management Centre in Poole. We talked about innovation and leadership programs. And about our children. About the gift of personal development while working or traveling abroad. It was raining outside. We didn't care! I told her about the strength of the Nightmare Competitor to use in an incompany innovation trainings. Cirque du Soleil is an example of a Nightmare Competitor and so is Easy Jet. And how powerful it could be to work with delegates from different company backgrounds and markets in an open innovation training. How often do you have the opportunity to have other eyes looking at your company, your work, your innovation or leadership issues? They will ask question nobody ever asked you before. Room to grow. You will have different perspectives for shore after a training like that! After a hour we went into the rain. I didn't care! I loved talking about my profession again. My work: I miss you!
donderdag 12 juli 2012
Brief aan Nanny 911
"Beste Nanny 911,
Help!! Mogen wij ook een week een Nanny 911 in huis? We hebben je nodig. We hebben je gezien op de TV. Op de Engelse TV hoor, maar je was in een Amerikaans gezin. Aan het accent hoorden we dat je echt Engels bent. En wij wonen in Engeland. Dus: misschien wil je een keer bij ons langskomen? Dan hoef je niet helemaal naar Amerika te reizen. Misschien verdien je dan wel iets minder .... Maar goed: wij hebben je ECHT nodig. Engeland heeft je nodig. Onze jongste telg weigert in zijn bed te blijven 's avonds en is is 's ochtends om 5 uur wakker en wil dan niet meer terug in bed. Schreeuwen, gillen, krijsen zijn ons niet vreemd. De buren klagen er over. Iedereen heeft slaap tekort. Zelfs de naaktslakken blijven weg uit ons huis. En dat terwijl die er al tijden wonen. We weten het niet meer. Dus. Kom je snel?"
Help!! Mogen wij ook een week een Nanny 911 in huis? We hebben je nodig. We hebben je gezien op de TV. Op de Engelse TV hoor, maar je was in een Amerikaans gezin. Aan het accent hoorden we dat je echt Engels bent. En wij wonen in Engeland. Dus: misschien wil je een keer bij ons langskomen? Dan hoef je niet helemaal naar Amerika te reizen. Misschien verdien je dan wel iets minder .... Maar goed: wij hebben je ECHT nodig. Engeland heeft je nodig. Onze jongste telg weigert in zijn bed te blijven 's avonds en is is 's ochtends om 5 uur wakker en wil dan niet meer terug in bed. Schreeuwen, gillen, krijsen zijn ons niet vreemd. De buren klagen er over. Iedereen heeft slaap tekort. Zelfs de naaktslakken blijven weg uit ons huis. En dat terwijl die er al tijden wonen. We weten het niet meer. Dus. Kom je snel?"
woensdag 27 juni 2012
Harvest Learning and Development -website-
Ik ben begonnen met het project "mijn website maken". Wat een heftige denkproces is dit zeg. Daar waar ik als all rounder, lekker breed van stof, een 1000 dingen doekje weg kwam met generalist-zijn, heb ik mezelf nu te kaderen om tot een duidelijke propositie te komen. Zeker als ik een website in de lucht wil hebben dit jaar. Maar ook als ik er nu wel eens in wil slagen om in een paar zinnen te vertellen 'waarvoor je mij moet inhuren als bedrijf" .... in het Nederlands. En in het Engels.
Dus ik heb besloten mijn creatie proces vast te leggen in mijn blog. Als stok achter de deur, als geheugen, als proces manager en vooral: schrijven geeft me richting. En wie weet wat jij als "the Crowd" toe kan voegen (waarvoor alvast dank)!
Welkom bij Harvest Learning and Development
Dit is de naam die ik gegeven heb aan mijn ZP (Zelfstandig Professional) bedrijf. Een bedrijf wat mensen en organisaties wil faciliteren in "Be The Best You, You Can Be". Een naam geïnspireerd door het boek van Jaap Voigt en het Harvest Festival toen wij net in Engeland woonden in 2011. Harvest gaat, voor mij, over de steeds terugkerende beweging van zaaien, groeien en oogsten. Over het creëren van een optimale omgeving om deze beweging plaats te laten vinden. Het gaat over ingrediënten toevoegen of weglaten die de beweging doen versnellen, vertragen. Over interne en externe factoren die de beweging beïnvloeden. Over kwetsbaarheid en koesteren. Harvest gaat ook over rituelen, zoals het Harvest Festival. Over feest vieren en dankbaar zijn. Over ......
De naam van mijn bedrijf klopt. Het is een innerlijk weten. Ook omdat deze Harvest metafoor 1 op 1 past op hoe ik ben, hoe ik werk, wat mijn aanpak is en hoe ik naar Learning and Development kijk. Het uitgangspunt voor mijn bedrijf "ik doe wat ik ben". Vanuit de gedachten dat als 'ik doe wat ik ben', klant @ stakeholders en ik @stakeholders het best renderen. Renderen in resultaat, energie, geld, maatschappij, geluk, .....
Mijn aanpak kenmerkt zich door bewustzijn en daardoor beweging te creëren. Door te bewegen ontstaat er iets anders. Beweging geeft ruimte. Ruimte voor andere perspectieven, ruimte om met andere brillen naar de werkelijkheid te kijken.
Dus ik heb besloten mijn creatie proces vast te leggen in mijn blog. Als stok achter de deur, als geheugen, als proces manager en vooral: schrijven geeft me richting. En wie weet wat jij als "the Crowd" toe kan voegen (waarvoor alvast dank)!
Welkom bij Harvest Learning and Development
Dit is de naam die ik gegeven heb aan mijn ZP (Zelfstandig Professional) bedrijf. Een bedrijf wat mensen en organisaties wil faciliteren in "Be The Best You, You Can Be". Een naam geïnspireerd door het boek van Jaap Voigt en het Harvest Festival toen wij net in Engeland woonden in 2011. Harvest gaat, voor mij, over de steeds terugkerende beweging van zaaien, groeien en oogsten. Over het creëren van een optimale omgeving om deze beweging plaats te laten vinden. Het gaat over ingrediënten toevoegen of weglaten die de beweging doen versnellen, vertragen. Over interne en externe factoren die de beweging beïnvloeden. Over kwetsbaarheid en koesteren. Harvest gaat ook over rituelen, zoals het Harvest Festival. Over feest vieren en dankbaar zijn. Over ......
De naam van mijn bedrijf klopt. Het is een innerlijk weten. Ook omdat deze Harvest metafoor 1 op 1 past op hoe ik ben, hoe ik werk, wat mijn aanpak is en hoe ik naar Learning and Development kijk. Het uitgangspunt voor mijn bedrijf "ik doe wat ik ben". Vanuit de gedachten dat als 'ik doe wat ik ben', klant @ stakeholders en ik @stakeholders het best renderen. Renderen in resultaat, energie, geld, maatschappij, geluk, .....
Mijn aanpak kenmerkt zich door bewustzijn en daardoor beweging te creëren. Door te bewegen ontstaat er iets anders. Beweging geeft ruimte. Ruimte voor andere perspectieven, ruimte om met andere brillen naar de werkelijkheid te kijken.
maandag 18 juni 2012
Change
I was at at a Stay & Play group today. All mums and little ones, no dads. I spoke with one of the mums about her husband working full time and she taking full time care of the children. She would love to have another balance at home with her husband working: sharing child care and education. But that seems impossible, when part time work is as scarce for women as it is not done for men so it seams. You either work full time, or you don't work. Result: daddy has a career, works full time, mommy stays at home. Or she works (after 1 child) and waits for her upcoming maternity leave (2 child) .... because after 2 children, she doesn't work anymore because the pressure on the family structure is too high.
I hear myself shouting: "but what about those talented women who just stay home, what about the studies they did, what about part time work, what about Flexibel Working, what about the role model they are for their children, what about those stupid organisations with their rigid way of thinking, what about .......!!??"
It made me wonder who benefits from this old school working structures in England and other countries. Not the children, they only see their father in the weekend and are with their mother all week. Not the mommy, she wants to work part time in an organisation setting, or do other things in her live that bring her fullfilment other than taking care of the children 5 days a week. Not the daddy who are unhappy over employers' childcare policies. Not the employers, they don't have the advantages of diversity, female leadership, organisational talents within their organisation. -Unfortunately they don't see it this way. Not yet-.
So yes, I really think that working full time is the old school economy. I do believe in full time working, but only if it is a personal choice. I understand and know that it is not always easy to change the way you think about your people working in other ways, other timezones, other structures, other hours. But with the new generation who will be the further leaders, with the recession we are in now, with the lack of creativity, innovation and entrepreneurial skills, with the call for change and female leadership to be the change, with the burn outs, with the lack of energy people do their jobs just for the money, with ......, I ask myself the question: do we have a choice?
I don't think so ....
So. Were does the change come from than? Who will be the change? I believe that you can be the change. It won't just "come". So if I am the change, how do I have to be? What to do? How to behave? What to say? With whom to talk? I ask myself these questions over and over again, especially after moving to England. And I haven't found all the answers yet. I do feel that being the change was easier working for de Baak in Holland. But well, I never follow the easy way, so ... keep on walking and exploring Marianne! :-)
I hear myself shouting: "but what about those talented women who just stay home, what about the studies they did, what about part time work, what about Flexibel Working, what about the role model they are for their children, what about those stupid organisations with their rigid way of thinking, what about .......!!??"
It made me wonder who benefits from this old school working structures in England and other countries. Not the children, they only see their father in the weekend and are with their mother all week. Not the mommy, she wants to work part time in an organisation setting, or do other things in her live that bring her fullfilment other than taking care of the children 5 days a week. Not the daddy who are unhappy over employers' childcare policies. Not the employers, they don't have the advantages of diversity, female leadership, organisational talents within their organisation. -Unfortunately they don't see it this way. Not yet-.
So yes, I really think that working full time is the old school economy. I do believe in full time working, but only if it is a personal choice. I understand and know that it is not always easy to change the way you think about your people working in other ways, other timezones, other structures, other hours. But with the new generation who will be the further leaders, with the recession we are in now, with the lack of creativity, innovation and entrepreneurial skills, with the call for change and female leadership to be the change, with the burn outs, with the lack of energy people do their jobs just for the money, with ......, I ask myself the question: do we have a choice?
I don't think so ....
So. Were does the change come from than? Who will be the change? I believe that you can be the change. It won't just "come". So if I am the change, how do I have to be? What to do? How to behave? What to say? With whom to talk? I ask myself these questions over and over again, especially after moving to England. And I haven't found all the answers yet. I do feel that being the change was easier working for de Baak in Holland. But well, I never follow the easy way, so ... keep on walking and exploring Marianne! :-)
maandag 28 mei 2012
The Rhineland Way
The Rhineland Way | Jaap Peters
€8,99 - Digitaal boekReintroducing a European style of organisation
The Rhineland Way was French philosopher Michel
Albert’s proposed answer to the Anglo-American style
of market capitalism that spread across the globe after
the demise of Communism in the early 1990s.
Albert’s proposed answer to the Anglo-American style
of market capitalism that spread across the globe after
the demise of Communism in the early 1990s.
Today, in the wake of recent scandals and the crisis
in the
banking industry, this alternative is more viable
-- and more needed -- than ever before.
-- and more needed -- than ever before.
What does the Rhineland Way mean on a practical,
day-to-day working level?
How can we infuse our organisations and
working processes with a little
Rhineland spirit?
Jaap Peters and Mathieu Weggeman, champions of the
Rhineland
Way since its inception, give you a few
insightful pointers and examples of what it means to
work with principles instead of rules, to trust the skilled
craftsman and to focus on primary processes.
insightful pointers and examples of what it means to
work with principles instead of rules, to trust the skilled
craftsman and to focus on primary processes.
They also sketch a helpful framework you can use as a
starting point to bring about similar changes in your
own company. An organisation should not be just
a money-making machine, but a place where skilled
workers enjoy the beauty of craftsmanship
to satisfy their customers.
zaterdag 19 mei 2012
The Strenght of Europe
Yes!! The dialogue I had with Simon Walker -DG of the IoD- is out. You can read and see it on page 10/11 in "Leadership and Entrepreneurship" the Magazine of de Baak. Or click here.
dinsdag 1 mei 2012
Daretoo
Ik ben als expert verbonden aan Daretoo. Geweldig initiatief! Al een paar jaar ben ik coach bij Daretoo, maar altijd met een Baak pet op. Nu vaar ik helemaal op eigen kracht. Vanuit Engeland. Met datgeen wat ik voorheen deed -mensen begeleiden in hun persoonlijke en/of professionele ontwikkeling- aangevuld met mijn nieuwe expertise gebied: expat-zijn. Benieuwd hoe het zich verder gaat ontwikkelen! Een van de artikelen die ik geschreven heb voor Daretoo, en die ook op de website te lezen is, staat hier onder. Voor de andere artikelen: klik hier. En wil je mij inkopen als expert? Klik dan hier.
De taart
Als je verhuist naar een ander land, dan begin je op 0.
Misschien dat zaken geregeld zijn vanuit de werkgever van je partner, maar ga
er vanuit dat het net iets anders is
als je daadwerkelijk gearriveerd ben in het land waar je de aankomende tijd
gaat wonen.
En op 0 beginnen doe je hoe dan ook qua sociaal leven, qua
sociale contacten. Hoe pak je dat aan? Waar begin je? Om te starten is het goed
om jezelf af te vragen wat je doel is. Ik kwam er bijvoorbeeld achter dat
koffie drinken met andere moeders terwijl de kinderen speelden mij geen
voldoening gaf. Schijnbaar zocht ik iets anders dan ik in dit nieuwe netwerk
zou vinden. Dus ik ben eens gaan zitten en heb mezelf de vraag gesteld: wat wil
ik? Natuurlijk had ik mezelf die vraag ook gesteld voordat we gingen, het leek
zo makkelijk; ik had mijn plan wel klaar. De werkelijk was toch anders; ik had
mijn ‘innerlijke werk’ opnieuw te doen. En ik kwam tot de conclusie dat ik
mezelf opnieuw had uit te vinden. En eigenlijk deed ik toen wat ik in Nederland
ooit eens, onbewust, gedaan had: ik maakte een taart van mijn week en benoemde
wat de invulling van de dagen zou moeten zijn. Waar wilde ik mijn overvloed aan tijd (ik
werkte ineens niet meer) aan gaan
besteden?
Omdat in Nederland je leven ‘ingeslepen’ is, loopt het hoe
het loopt. Er zijn dingen waar je niet meer over na hoeft te denken, je hebt
een ritme in werken, in leven in familie en vrienden zien. In sporten in naar
de dokter gaan, de tandarts, boodschappen doen. Er is een structuur, bewust dan
wel onbewust ontstaan. Enigszins onbewust leef je het leven, leeft het leven
jou. Je taart is klaar en gesneden. Maar als je alles oppakt en verhuist naar
een ander land, dan heb je opnieuw invulling te geven aan je leven. Oude
structuren en patronen zijn niet meer. Je hebt een nieuwe structuur te maken, nieuwe
gewoontes te creëren, een nieuwe invulling te geven aan je tijd, aan je leven.
En omdat alles nieuw is, is ook alles in bewustzijn
aanwezig. Zo werken je hersenen nu eenmaal. Vergelijk het maar met een weekend
weg gaan naar een plek waar je niet eerder geweest bent: het lijkt soms alsof
je weken weg bent. Dat komt omdat je hersenen nieuwe verbindingen maken: door
nieuwe dingen te doen, dingen anders te doen, creëer je meer bewustzijn. En
verhuizen naar het buitenland, jezelf in een compleet nieuwe wereld zetten is
een extreem voorbeeld daarvan. Je zult dus gaan ervaren, meer dan ooit, dat je
bewust bent van jezelf.
EN daar komt de taart op tafel. In bewustzijn invulling gaan
geven aan je week, je doelen te bepalen. Om vanuit dat bewustzijn contact te
maken met datgeen wat jij wilt. Want er is nog niets, geen structuur, geen
netwerk, weinig verplichtingen. Jij hebt zelfs nog geen ‘label’ gekregen omdat
niemand je kent. Dus. Wat wil je? Hoe ziet jouw week er uit, welke taart maak
jij en hoe zien de taartpunten er uit? Bepaal bijvoorbeeld eens hoe je
taartpunten heten. Werk zoeken, gezin
tijd, ik-tijd, sporten, nieuwe vrienden maken, Skypen met bestaande vrienden,
samen tijd met partner, alleen met de kinderen tijd, omgeving verkennen tijd,
studeren, …… . Misschien maak je een compleet andere taart in het buitenland
dan dat je in Nederland had. Het is aan
jou, voel je vrij!
En neem de tijd. Bij mij kwam de taart pas na een half jaar
op tafel, daarvoor was het te roerig, in mijn omgeving en in mijn hoofd, om
maar enigszins na te kunnen nadenken over een structuur. Ik deed alles, rende
naar elke sociale moeder-kind activiteit om maar mensen te ontmoeten, vanuit de
gedachte dat ik vrienden moest/wilde maken. Dat doe ik niet meer. Gelukkig.
Werd er ook niet blij van. En nadat de rust wedergekeerd was, heeft het maken
van mijn taart een focus gebracht in de activiteiten die ik initieer. Ik
besteed mijn tijd bewust. Activiteiten die ik initieer, passen in mijn doelen. Ik
zie mezelf doelgericht netwerken. Veel plezier met het maken van jouw taart!
Hoe vaak in je leven krijg je de kans om jezelf opnieuw uit te vinden?
donderdag 5 april 2012
Hoe een bal kan rollen ....
Vandaag kreeg ik een leuke werk verrassing. Uit mijn nieuwe Engelse netwerk kwam via Linkedin een vraag of ik delen van een training kan vertalen van het Engels naar het Nederlands. Geweldige vraag en het antwoord is JA! Na Pasen ga ik er mee aan de slag. Donderdag ontmoeten we elkaar, want ik ga ook een aantal vertalingen inspreken. Er worden audio opnames gemaakt en als deze Engelse Speaker naar Nederland gaat, gebruikt hij die audio opnames in de training. Met mijn stem dus. De Nederlandse klant is een Nederlands bedrijf die nu het pand bewoont waar ik vroeger werkte. Dat is toch grappig: mijn stem zal weer klinken daar waar ik ooit met veel plezier werkte. Sterker nog: ook toen zijn audio opnames van mijn stem gemaakt: ik was de dame die het keuzemenu voorlas als je belde naar het bedrijf! Toeval bestaat niet?
woensdag 28 maart 2012
Op zoek naar de schat
In de bundel van de Baak "op zoek naar de schat", wordt gekeken naar een patroon van betekenissen in de Route66-verslagen. Route66: tweehonderd persoonlijke en openhartige gesprekken die gevoerd zijn met met leiders en ondernemers in het bedrijfsleven. De gesprekken zijn door de interviewers, ik was er 1 van, uitgewerkt en gebundeld en binnen de Baak gedeeld in sharring sesions. Voor ieder ander is er een Citatenbundel gemaakt.
Ligt er een schat verborgen in deze gesprekken? De Baak is samen met de Universiteit van Nijmegen het verre van geëffende pad op gegaan van text mining. Liggen er onuitgepakte cadeautjes verscholen in de teksten? De eerste verkenning is daar.
Een gedicht in de bundel, de Baak zou de Baak niet zijn als er geen kunst verweven is in wat ze doet, spreekt mij erg aan. Het brengt me terug naar de coachingsgesprekken die ik deed met Sacha. Naar de coachings die zelf doe en deed met klanten.
Wit
Als ik van U moet spreken, doe ik alle mooie woorden weg.
Ik wil maar liever weinig zeggen.
Ik wil maar liever enkele kale woorden zeggen.
Wat arme kale woorden, dat is mijn verhaal.
Mooie woorden denken alleen maar aan zichzelf,
ze moeten van dienen niet.
De goede woorden zijn arm en naakt
Als Franciscus.
Ze zijn trouw.
Enkele goede woorden, dat is genoeg.
Want er mag niets komen tussen U en mij.
Eigenlijk wil ik liever met U zwijgen.
J.C. van Schagen
Uit Ik ga maar en blijf, G.A. van Oorschot, Amsterdam, 1972
Ligt er een schat verborgen in deze gesprekken? De Baak is samen met de Universiteit van Nijmegen het verre van geëffende pad op gegaan van text mining. Liggen er onuitgepakte cadeautjes verscholen in de teksten? De eerste verkenning is daar.
Een gedicht in de bundel, de Baak zou de Baak niet zijn als er geen kunst verweven is in wat ze doet, spreekt mij erg aan. Het brengt me terug naar de coachingsgesprekken die ik deed met Sacha. Naar de coachings die zelf doe en deed met klanten.
Wit
Als ik van U moet spreken, doe ik alle mooie woorden weg.
Ik wil maar liever weinig zeggen.
Ik wil maar liever enkele kale woorden zeggen.
Wat arme kale woorden, dat is mijn verhaal.
Mooie woorden denken alleen maar aan zichzelf,
ze moeten van dienen niet.
De goede woorden zijn arm en naakt
Als Franciscus.
Ze zijn trouw.
Enkele goede woorden, dat is genoeg.
Want er mag niets komen tussen U en mij.
Eigenlijk wil ik liever met U zwijgen.
J.C. van Schagen
Uit Ik ga maar en blijf, G.A. van Oorschot, Amsterdam, 1972
donderdag 1 maart 2012
Learning: content and context
For me, learning is as much about content as it is about context.
I always find the content at de Baak: inspiration, motivation, knowledge and insights. At de Baak you will also learn how to learn: it appeals to your curiosity. The focus is on learning.
The context at de Baak is an ideal setting for exploring. My optimum of an learning context? An environment with balance between nature, art and culture. My ex colleagues made a fantastic movie! Well done.
I always find the content at de Baak: inspiration, motivation, knowledge and insights. At de Baak you will also learn how to learn: it appeals to your curiosity. The focus is on learning.
The context at de Baak is an ideal setting for exploring. My optimum of an learning context? An environment with balance between nature, art and culture. My ex colleagues made a fantastic movie! Well done.
woensdag 29 februari 2012
Talent voor ondernemen
Zojuist weer een blog geschreven voor Talent voor ondernemen. Over de Theory U: ondernemen vanuit je essentie. Benieuwd? Hieronder is het te lezen!
- - - - - - -
- - - - - - -
Ondernemen vanuit je essentie
Het klinkt misschien in eerste instantie een beetje zweverig, maar dat valt best wel mee. Want of je nu wilt of niet: je hebt een essentie. Noem het kern, bron. Noem het hoe jij het wilt noemen. Datgeen dat maakt dat jij JIJ bent. Als je naar binnen gaat in jezelf, dieper en dieper ….. tot je niet verder kunt … en dan nog iets verder: daar! Je bent er! Dat punt. Stevig en stil in jou. En tegelijkertijd sprankelend en creatief. Ondernemen vanuit die kern is fijn! Het maakt dat je doet wie je bent. Een gevoel dat alles wat je oppakt een verlengde is van jezelf. Het geeft flow, het geeft een gevoel van ‘op de goede weg zitten”. Je herkent het vast wel wat ik schrijf.
Maar. Wat nou als je dat gevoel niet -meer- hebt?
Via de Baak kwam ik in aanraking met de Theorie U. Een van mijn oud collega’s weet er veel van, heeft veel verandertrajecten gedaan met klanten vanuit deze Theorie U. -Je kan het ook in het Engels zeggen: dat geeft bij meer mensen een “aha” reactie valt mij op.- Maar wat is het? En hoe zet het je weer op het spoor van “ondernemen vanuit je essentie”? Voor mij is de meest simpele waarde van de U Theory leren luisteren. Met alle zintuigen luisteren naar dat wat in jou is. Dat wat zich wil openbaren. En ook luisteren naar dat wat om je heen is. Luisteren op 3 niveau’s: open mind, open heart en open will, waarbij de laatste twee de meest uitdagenden zijn. Vooral als ‘heart’ en ‘will’ iets is waar je je niet dagelijks mee bezig houdt. Maar de U Theory is veel meer dan leren luisterenalleen! Lees er zelf maar eens over. Google op ‘Presencing’, ‘Otto Scharmer’, ‘Theory U’ geeft je veel inzichten.
Voor de liefhebbers. Theory U is een proces. Bij voorkeur een groepsproces. Je hebt een lege agenda. Je werkt met ‘dat wat er in het NU is’. In de simpelste vorm kent het model drie fasen, die verbeeld worden door de letter U. Het proces begint links bovenaan de U, met goed luisteren, waarnemen, ervaren. Op een steeds dieper niveau. Totdat je onder aan de U komt. Daar wordt het spannend -voor de minder gevorderden-. Vertrouwen en lef zijn belangrijke sleutels, want je bent in het oog van de orkaan. Voor wie volhoudt en het aandurft, doemen vrijwel altijd nieuwe inzichten en oplossingsrichtingen op. En daarna klim je langs de rechterkant van de U weer naar boven met nieuwe ideeën, inzichten. Om het creatie proces gestalte te geven. Wat je in feite doet in het proces, is terugkeren naar je kern (onderaan de U) om vanuit die essentie weer opnieuw contact te maken met je omgeving en de vraagstukken die daar vaak leven. De laatste fase is om vanuit dit zijn (je bent de essentie) te gaan doen. Want in verbinding met essentie weten we wat ons te doen staat, hoe te handelen. En als je dan vanuit je essentie handelt, ervaar je het “op de goede weg zitten” gevoel. Noem het flow. Noem het ……….. Ik wens ons veel ondernemen vanuit onze essentie!
woensdag 22 februari 2012
Route 66
In mijn laatste maanden werkzaam voor de Baak heb ik meegewerkt aan het initiatief Route 66. Voor de 3e keer werd de route gelopen, ik mocht routeganger zijn van deze Route 66 III. Heb mooie gesprekken gevoerd. En opgeschreven. Van de Route 66 III is wederom een Citatenbundel gemaakt. Laat je verrassen en inspireren.
dinsdag 24 januari 2012
Working at de Baak
De Baak – one of Europe’s leading leadership development
institutes
De Baak has been training and developing the business
leaders of The Netherlands for 60 years, since 1948. It is the leading
institute for personal, management and leadership development in The
Netherlands and one of the foremost institutes in Europe. Through creative
learning and development we enhance the skills of our clients to excel as
leaders, on a personal as well as on a business level.
Our clients have high expectations of us and the services we
deliver. They expect nothing but the best through a combination of expertise,
entrepreneurship, and creativity.
To achieve this goal, we attract outstanding professionals
with an open and creative mind. People who want to share what they themselves
have learned within a business environment. People who are not afraid of
thinking in creative solutions, and in terms of new business initiatives.
In return we provide our people with an open,
entrepreneurial and creative environment in which they can thrive and flourish,
professionally as well as personally.
Read more about de Baak on the IEDP website.
Read more about de Baak on the IEDP website.
Vitale organisaties
Een van de dingen waar ik energie van krijg is praten met mensen en daar een artikel, blog over schrijven. Zo ook weer -voor de Baak- met Henk Voormolen van Albron. Lees hier over ons gesprek! Over responsiveness, ondernemen, het nieuwe werken en de stijgende leercurve door nieuwe bloedgroepen.
woensdag 18 januari 2012
Enneagram deel II
En de verkorte test geeft dat ik een 7 ben .....
gratis enneagramtest
Waarbij "gezond niveau":
"Worden gemakkelijk begaafde presteerders, generalisten die veel verschillende dingen goed kunnen: multi-getalenteerd. Praktisch, productief, gewoonlijk vruchtbaar, kruisbestuivende interessegebieden."
En "ongezond niveau":
"Niet in staat te onderscheiden wat ze echt nodig hebben, worden hyperactief, niet in staat "nee" te zeggen tegen zichzelf, storten zich in continue activiteit. Bang om verveeld te zijn: in permanente beweging, maar doen teveel dingen—veel ideeën maar weinig uitwerking ervan.
gratis enneagramtestEnneagram
free enneagram test
dinsdag 10 januari 2012
5 jarig jubileum
Ik feliciteer mijzelf met mijn 5 jarig jubileum! Mijn blog bestaat 5 jaar.
Hieronder de eerste echte blog die ik in 2007 schreef. En voor de statistieken:
2007 - 55 blogs
2008 - 33 blogs
2009 - 17 blogs (je ziet dus wanneer mijn kindjes geboren zijn ... in 2009 en 2010 :-)
2010 - 14 blogs
2011 - 37 blogs
Hieronder de eerste echte blog die ik in 2007 schreef. En voor de statistieken:
2007 - 55 blogs
2008 - 33 blogs
2009 - 17 blogs (je ziet dus wanneer mijn kindjes geboren zijn ... in 2009 en 2010 :-)
2010 - 14 blogs
2011 - 37 blogs
De eerste keer
Mijn geheugen is een zeef. Waarschijnlijk omdat mijn hoofd vaak al zo vol is van meningen, visies, ideeën, kansen en nog wel 35.000 andere gedachten. Ik gebruik mijn zussen en vriendinnen dus vaak als archief. "Weet jij nog .....?" En ja, ze weten vaak meer dan ik. Want zouden ze nog weten van mijn eerste keer? Ik denk het wel, want in onze vriendschappen deel ik alles, dus ongetwijfeld hebben ze mijn verhalen en dilemma's over die eerste keer opgeslagen. En ongetwijfeld heb ik dus mijn eerste keer zoenen met ze gedeeld. Mijn eerste werkdag weten ze ongetwijfeld ook nog wel. Mijn eerste keer een huis kopen, een auto. Momenten die ik al snel weer vergeten ben, maar die altijd samen gegaan zijn met twijfel. Dát weet ik nog wel. En dan nu mijn eerste keer bloggen. Ongetwijfeld vinden ze het leuk om mee te lezen .... Maar ik twijfel. Ga ik het met ze delen? Deze eerste keer? Waarschijnlijk wel, maar nu nog niet.
Spelend leren
Ik kwam een interessant artikel tegen! Over de opvolger van de ' social media hype'. Lees maar eens. Hieronder alvast wat highlights.
"Er is altijd veel belangstelling geweest vanuit de psychologie en de biologie als het gaat om de rol van spelen in onze ontwikkeling en het omgaan met nieuwe situaties. Een van oudsher belangrijke functie van spelen is het aanleren van vaardigheden die essentieel zijn om te overleven. Vechten, jagen, rennen, maar ook sociale vaardigheden zijn altijd onderdeel geweest van ons spelen. Spelen vraagt ook vaak om samenwerking, een erg belangrijke vaardigheid in ons dagelijks werk.
“Today’s work is the modern version of hunting and gathering; and just as in the past, playful exploration of the environment aids learning and allows for the development of behavioral versatility.” (René-Marc Mangin, Ph.D. Why Play Matters: The Case for Play in Organizational Transformation)
Er wordt ook wel gezegd dat de aan- of afwezigheid van ‘spelen’ in organisaties een goede graadmeter is voor de emotionele gezondheid van de organisatie. Het onvermogen om te spelen wordt vaak gekoppeld aan de behoefte om te controleren. Het is lastig om plezier te hebben wanneer je alles wilt controleren."
"Er is altijd veel belangstelling geweest vanuit de psychologie en de biologie als het gaat om de rol van spelen in onze ontwikkeling en het omgaan met nieuwe situaties. Een van oudsher belangrijke functie van spelen is het aanleren van vaardigheden die essentieel zijn om te overleven. Vechten, jagen, rennen, maar ook sociale vaardigheden zijn altijd onderdeel geweest van ons spelen. Spelen vraagt ook vaak om samenwerking, een erg belangrijke vaardigheid in ons dagelijks werk.
“Today’s work is the modern version of hunting and gathering; and just as in the past, playful exploration of the environment aids learning and allows for the development of behavioral versatility.” (René-Marc Mangin, Ph.D. Why Play Matters: The Case for Play in Organizational Transformation)
Er wordt ook wel gezegd dat de aan- of afwezigheid van ‘spelen’ in organisaties een goede graadmeter is voor de emotionele gezondheid van de organisatie. Het onvermogen om te spelen wordt vaak gekoppeld aan de behoefte om te controleren. Het is lastig om plezier te hebben wanneer je alles wilt controleren."
Abonneren op:
Posts (Atom)