In de bundel van de Baak "op zoek naar de schat", wordt gekeken naar een patroon van betekenissen in de Route66-verslagen. Route66: tweehonderd persoonlijke en openhartige gesprekken die gevoerd zijn met met leiders en ondernemers in het bedrijfsleven. De gesprekken zijn door de interviewers, ik was er 1 van, uitgewerkt en gebundeld en binnen de Baak gedeeld in sharring sesions. Voor ieder ander is er een Citatenbundel gemaakt.
Ligt er een schat verborgen in deze gesprekken? De Baak is samen met de Universiteit van Nijmegen het verre van geëffende pad op gegaan van text mining. Liggen er onuitgepakte cadeautjes verscholen in de teksten? De eerste verkenning is daar.
Een gedicht in de bundel, de Baak zou de Baak niet zijn als er geen kunst verweven is in wat ze doet, spreekt mij erg aan. Het brengt me terug naar de coachingsgesprekken die ik deed met Sacha. Naar de coachings die zelf doe en deed met klanten.
Wit
Als ik van U moet spreken, doe ik alle mooie woorden weg.
Ik wil maar liever weinig zeggen.
Ik wil maar liever enkele kale woorden zeggen.
Wat arme kale woorden, dat is mijn verhaal.
Mooie woorden denken alleen maar aan zichzelf,
ze moeten van dienen niet.
De goede woorden zijn arm en naakt
Als Franciscus.
Ze zijn trouw.
Enkele goede woorden, dat is genoeg.
Want er mag niets komen tussen U en mij.
Eigenlijk wil ik liever met U zwijgen.
J.C. van Schagen
Uit Ik ga maar en blijf, G.A. van Oorschot, Amsterdam, 1972
Geen opmerkingen:
Een reactie posten