dinsdag 1 mei 2012

Daretoo

Ik ben als expert verbonden aan Daretoo. Geweldig initiatief! Al een paar jaar ben ik coach bij Daretoo, maar altijd met een Baak pet op. Nu vaar ik helemaal op eigen kracht. Vanuit Engeland. Met datgeen wat ik voorheen deed -mensen begeleiden in hun persoonlijke en/of professionele ontwikkeling- aangevuld met mijn nieuwe expertise gebied: expat-zijn. Benieuwd hoe het zich verder gaat ontwikkelen! Een van de artikelen die ik geschreven heb voor Daretoo, en die ook op de website te lezen is, staat hier onder. Voor de andere artikelen: klik hier. En wil je mij inkopen als expert? Klik dan hier.

De taart

Als je verhuist naar een ander land, dan begin je op 0. Misschien dat zaken geregeld zijn vanuit de werkgever van je partner, maar ga er vanuit dat het net iets anders is als je daadwerkelijk gearriveerd ben in het land waar je de aankomende tijd gaat wonen.

En op 0 beginnen doe je hoe dan ook qua sociaal leven, qua sociale contacten. Hoe pak je dat aan? Waar begin je? Om te starten is het goed om jezelf af te vragen wat je doel is. Ik kwam er bijvoorbeeld achter dat koffie drinken met andere moeders terwijl de kinderen speelden mij geen voldoening gaf. Schijnbaar zocht ik iets anders dan ik in dit nieuwe netwerk zou vinden. Dus ik ben eens gaan zitten en heb mezelf de vraag gesteld: wat wil ik? Natuurlijk had ik mezelf die vraag ook gesteld voordat we gingen, het leek zo makkelijk; ik had mijn plan wel klaar. De werkelijk was toch anders; ik had mijn ‘innerlijke werk’ opnieuw te doen. En ik kwam tot de conclusie dat ik mezelf opnieuw had uit te vinden. En eigenlijk deed ik toen wat ik in Nederland ooit eens, onbewust, gedaan had: ik maakte een taart van mijn week en benoemde wat de invulling van de dagen zou moeten zijn.  Waar wilde ik mijn overvloed aan tijd (ik werkte ineens niet meer) aan gaan  besteden?

Omdat in Nederland je leven ‘ingeslepen’ is, loopt het hoe het loopt. Er zijn dingen waar je niet meer over na hoeft te denken, je hebt een ritme in werken, in leven in familie en vrienden zien. In sporten in naar de dokter gaan, de tandarts, boodschappen doen. Er is een structuur, bewust dan wel onbewust ontstaan. Enigszins onbewust leef je het leven, leeft het leven jou. Je taart is klaar en gesneden. Maar als je alles oppakt en verhuist naar een ander land, dan heb je opnieuw invulling te geven aan je leven. Oude structuren en patronen zijn niet meer. Je hebt een nieuwe structuur te maken, nieuwe gewoontes te creëren, een nieuwe invulling te geven aan je tijd, aan je leven. 

En omdat alles nieuw is, is ook alles in bewustzijn aanwezig. Zo werken je hersenen nu eenmaal. Vergelijk het maar met een weekend weg gaan naar een plek waar je niet eerder geweest bent: het lijkt soms alsof je weken weg bent. Dat komt omdat je hersenen nieuwe verbindingen maken: door nieuwe dingen te doen, dingen anders te doen, creëer je meer bewustzijn. En verhuizen naar het buitenland, jezelf in een compleet nieuwe wereld zetten is een extreem voorbeeld daarvan. Je zult dus gaan ervaren, meer dan ooit, dat je bewust bent van jezelf.



EN daar komt de taart op tafel. In bewustzijn invulling gaan geven aan je week, je doelen te bepalen. Om vanuit dat bewustzijn contact te maken met datgeen wat jij wilt. Want er is nog niets, geen structuur, geen netwerk, weinig verplichtingen. Jij hebt zelfs nog geen ‘label’ gekregen omdat niemand je kent. Dus. Wat wil je? Hoe ziet jouw week er uit, welke taart maak jij en hoe zien de taartpunten er uit? Bepaal bijvoorbeeld eens hoe je taartpunten heten.  Werk zoeken, gezin tijd, ik-tijd, sporten, nieuwe vrienden maken, Skypen met bestaande vrienden, samen tijd met partner, alleen met de kinderen tijd, omgeving verkennen tijd, studeren, …… . Misschien maak je een compleet andere taart in het buitenland dan dat je in Nederland had.  Het is aan jou, voel je vrij! 

En neem de tijd. Bij mij kwam de taart pas na een half jaar op tafel, daarvoor was het te roerig, in mijn omgeving en in mijn hoofd, om maar enigszins na te kunnen nadenken over een structuur. Ik deed alles, rende naar elke sociale moeder-kind activiteit om maar mensen te ontmoeten, vanuit de gedachte dat ik vrienden moest/wilde maken. Dat doe ik niet meer. Gelukkig. Werd er ook niet blij van. En nadat de rust wedergekeerd was, heeft het maken van mijn taart een focus gebracht in de activiteiten die ik initieer. Ik besteed mijn tijd bewust. Activiteiten die ik initieer, passen in mijn doelen. Ik zie mezelf doelgericht netwerken. Veel plezier met het maken van jouw taart! Hoe vaak in je leven krijg je de kans om jezelf opnieuw uit te vinden?  

Geen opmerkingen: