Voor de Baak ga ik onder andere de contacten van en met het IEDP behartigen. Een mooie internationale klus die ik prima vanuit de UK kan gaan oppakken. Als Baak staan we op deze executive development website. De fouders zijn bij de Baak op bezoek geweest en zijn úitermate gecharmeerd van de Baak en de leerfilosofie. De vraag is wat we meer kunnen doen dan alleen deze statisch (letterlijk en figuurlijk) vermelding op de website van IEDP. Ik ga eens denken! Werd net gebeld door een collega die zei: "Ik bel je want je blog heet 'Alle wijsheid ligt op straat', dus je weet me vast wel te inspireren dan wel een antwoord te geven op mijn vraag". Het is gelukt. Mijn antwoord was "de film As it is in Heaven".
Ik hoop dat jij mij inspireert door je mening te geven over de IEDP website: wat is de toegevoegde waarde van zo'n website voor jou, voor jouw organisatie? Laat je het me weten?
Ik schrijf over mezelf, datgeen wat mij opvalt, waar ik me over verwonder. Over ongewoon gewone dingen. Ik schrijf om te leren en om te laten leren. Mijn blogs gaan ook over kansen zien en benutten. Een scherpe en kritische blik op het leven, op vraagstukken die gaan over persoonlijke en organisatie ontwikkeling, communicatie, leiderschap. Een verwonderend oog op 'de dingen des levens'. En nog veel meer.
donderdag 26 mei 2011
Vrouwen
Aan alles komt een einde. Zo ook aan mijn vaste dienstbetrekking bij en met de Baak. De verbinding blijft bestaan hoor, als ik aan de andere kant van het Kanaal zit de aankomende 2 jaar, maar het wordt tóch anders. Maar voordat ik ga eerst nog een spetterend einde. Want 14 juni mag ik de Open Dinersessie met Maria Cliteur begeleiden in Driebergen. Over leiderschap, macht en control. Een nieuw leiderschapsparadigma. Ze hebben de avond zelfs aan mij opgedragen "Vaarwel......". :-) Nee hoor, dat lieg ik. Maar goed, ik hoop je daar nog een keer te ontmoeten. Waarschijnlijk een van mijn laatste, dan wel hét laatste, optreden voor de Baak de aankomende tijd. Tot dan!
maandag 16 mei 2011
Kwalitatief en kwantitatief opschalen
"Ik heb het idee dat er veel wordt gediscussieerd en gewerkt in bedrijven aan 'hoe kan ik het resultaat blijven behalen als gevolg van tegenvallende omzet'. Daar ligt veel meer het accent op, dan nieuwe mogelijkheden, kansen e.d. Het materiële tastbare krijgt de overhand. Dagelijks lees ik over nieuwe bezuinigingsrondes, kostenbesparingen, verkopen van onderdelen, het niet terug kunnen verdienen van overnames. Dit wordt dan aan de klant doorberekend met hogere tarieven etcetc. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Maar het merendeel lijkt in eenzelfde spiraal te zitten. Kwantitatief opschalen. Deze dominantie is niet verkeerd maar er moet een andere (net zo krachtige) oriëntatie tegenover komen te staan. Kwalitatief opschalen. Bij de Baak vindt deze discussie ook plaats. Lopen we de werkelijkheid niet achterna maar vooral ook over hoe krijgen we die andere krachtige oriëntatie. De vraag hierbij is of we een nieuwe context nodig hebben óf kunnen we de energie samenbrengen in de bestaande context. Nieuwe context zou kunnen zijn; vanuit wie willen wij zijn in de omgeving waarin wij ons begeven & wat is onze bijdrage aan die omgeving. Welke dynamiek leeft er in ons en hoe kan die ons en anderen gezamenlijk verder helpen. Hierin ligt mijn inziens een nieuw perspectief. Kwalitatieve idealen verbonden met rationele vormgeving. Met onze 5 waarden (vrijheid, vertrouwen, verantwoordelijkheid, verantwoording en verbinden) en met de mensen die zich hieraan willen verbinden (waarden zijn idealen, motieven), moeten wij het doen. En geen verbinding zal vanzelf tot uitsluiting leiden."
Dit schreef mijn collega Martin Metselaar deze ochtend in de Maandagmail. Elke maandag delen we binnen de Baak wat er speelt binnen de Baak en in de omgeving waarbinnen we een plek hebben. Ik vind het een mooie weergave van de dynamiek in organisaties vandaag de dag. Maar meer nog een krachtige visie en uitnodiging om een keuze te maken, om een koers te varen die recht doet aan de identiteit van de onderneming. Een koers die soms uit het oog verloren wordt door de waan van alle dag. Misschien wil je er eens over door praten met gelijkgestemden? Wat kan je leren van elkaar bij het kwantitatief en kwalitatief opschalen?
Dit schreef mijn collega Martin Metselaar deze ochtend in de Maandagmail. Elke maandag delen we binnen de Baak wat er speelt binnen de Baak en in de omgeving waarbinnen we een plek hebben. Ik vind het een mooie weergave van de dynamiek in organisaties vandaag de dag. Maar meer nog een krachtige visie en uitnodiging om een keuze te maken, om een koers te varen die recht doet aan de identiteit van de onderneming. Een koers die soms uit het oog verloren wordt door de waan van alle dag. Misschien wil je er eens over door praten met gelijkgestemden? Wat kan je leren van elkaar bij het kwantitatief en kwalitatief opschalen?
dinsdag 10 mei 2011
Wat raar! Een tijdje geleden ben ik een discussie gestart op Linkedin, zie eerdere blog. En nu enige dagen later wil ik de hele discussie terug lezen om er stellingen uit te halen voor het event van 23 mei ..... zijn er een aantal 'comments' verdwenen! Onder andere die van mezelf, maar ook van andere mensen die mee gediscussieerd hebben over coaching binnen organisaties. Belachelijk! En het ergste vind ik dan dat ik nergens terecht kan om mijn ongenoegen (zwak uitgedrukt) te uiten, te vragen hoe dit kan, wanneer en hoe ik alle reacties weer teruggeplaatst kan krijgen. Want dat is het nadeel van internet, van een virtuele organisatie. Contact met ze opnemen. Probeer Google maar eens te bellen, probeer Linkedin maar eens te bellen. Vergeet het maar. Blijf je mooi zitten met je frustraties! Onbeantwoorde vragen, geen oplossingen. Dan ben ik maar wat blij als ik weer naar de winkel om de hoek kan lopen. Dat ik persoonlijk contact heb en iets kan vragen als ik iets wil weten, niet tevreden ben. Dus. Wanneer opent Linkedin een service point bij ons om de hoek? Waarschijnlijk niet op tijd om mijn vraag van vandaag te beantwoorden. Wat een gedoe zeg die online entiteiten!
donderdag 28 april 2011
Overstappen aub
"De trein is gewoon doorgereden en jij bent er weer op gesprongen, zonder dat ie voor je gestopt is bij de halte" zei mijn vriend gister toen ik hem vroeg hoe hij keek naar mijn energie niveau van die avond. Want die was extreem laag, zeker zo tussen 17 en 19 uur tijdens het spitsuur met de kinderen. Nu is dat niet onbekend voor mij, dat lage energieniveau aan het einde van de dag, maar wel op dit specifieke moment. Want ik ben nét terug van sapvasten in Turkije en gisteren rond de middag kwam ik vol energie, stralend, uitgerust en opgeladen aan op Schiphol. Het eerste uur was geweldig, maar daarna voelde ik met het uur mijn energie zakken ......... In Turkije was ik topfit! Hoe kan dat?! En hoe groot ook het contrast van natuur, stilte, eigen tempo, niets moeten dáár en het weer "moeten", de snelheid, de drukte híer. Een voorbij flitsende sneltrein versus het boemeltje waar ik in zat in Turkije. Dat is even wennen hoor, overstappen op een sneltrein. Zeker als ie niet even stopt zodat je kan instappen. The day after gaat het gelukkig al weer veel beter. Het ritme oppakken en je bent zo weer gewend aan het tempo merk ik. Goed voor mij om aan den lijve te ervaren wélke factoren mij opladen en ontladen als het gaat om energie. Goed ook om bewust een aantal keer per jaar over te stappen van mijn flitsende sneltrein naar de boemel die alle tijd van de wereld heeft. Want met kleine kinderen rijdt de trein áltijd op volle snelheid; vanaf 6 uur -bij ons- tot het moment dat ze weer gaan slapen, zeg 19 uur. En dan de nachten als ze niet-slapen. Werken als een boemeltje zit ook niet in mijn systeem, dus ook op dat vlak ben ik een sneltrein. En de trein die er uit ziet als je beide combineert ..... die rijdt zó snel dat het oog het niet bij kan houden. Laat staan de rest van het lichaam. Hoe bewaak je dan je balans? Hoe blijf je staan in dat denderende geweld? Ik hoop dat je 30 mei jouw verhaal komt delen!
Coaching in Organisaties (2)
Kijk eens wat een mooie discussie over coaching in organisaties op Linkedin!
dinsdag 26 april 2011
Stille beweging
Mijn collega Sacha heeft een blog! Binnen de Baak is Sacha bij en met klanten deskundig en actief met de U theory. Volg haar maar eens, want haar blog gaat heel interessant worden denk ik .....
donderdag 21 april 2011
Coaching in Organisaties
Dat is raar!! Ik moet aan een blog altijd een label hangen van blogspot. Fijn, want dan kan je als lezer op thema mijn blog doorzoeken. En nu wil ik iets gaan schrijven over "coaching", blijkt -met de labels als bewijs- dat ik nog nooit een blog over coaching geschreven heb .....!!!! Tenminste, niets waar ik inhoudelijk het label 'coaching' op zou plakken. En ik ben een coach. Onder andere. Hoogste tijd dus!
Ik wil namelijk iets schrijven over coaching. En specifiek iets over coaching in organisaties. Dat is in opkomst merken we bij de Baak. Mijn collega Doekes organiseert dan ook een event op 23 mei om het onderwerp verder te verkennen met elkaar. Breder dan alleen interne coaching hoor, dus kijk maar eens of het je aanspreekt en je in je netwerk mensen kent voor wie het interessant zou zijn. Ik ben er ook bij betrokken, dus leuk als je komt! Onlangs heb ik een vraag via Linkedin in de NOBCO groep neergelegd, ofwel: een discussie gestart. Over hoe je interne coaching in je eigen organisatie naar een hoger plan kan tillen. Ik hoop dat ik uit de reacties mooie stellingen kan halen, die we dan 23 mei verder kunnen bespreken. Eigenlijk ben ik wel benieuwd naar de ervaringsverhalen 23 mei, want ik ben zowel voor als tegen interne coaches. Ik zie voordelen maar zeer zeker ook nadelen. Benieuwd welke kant ik op ga ná de 23e. Ik zal er over schrijven!
Ik wil namelijk iets schrijven over coaching. En specifiek iets over coaching in organisaties. Dat is in opkomst merken we bij de Baak. Mijn collega Doekes organiseert dan ook een event op 23 mei om het onderwerp verder te verkennen met elkaar. Breder dan alleen interne coaching hoor, dus kijk maar eens of het je aanspreekt en je in je netwerk mensen kent voor wie het interessant zou zijn. Ik ben er ook bij betrokken, dus leuk als je komt! Onlangs heb ik een vraag via Linkedin in de NOBCO groep neergelegd, ofwel: een discussie gestart. Over hoe je interne coaching in je eigen organisatie naar een hoger plan kan tillen. Ik hoop dat ik uit de reacties mooie stellingen kan halen, die we dan 23 mei verder kunnen bespreken. Eigenlijk ben ik wel benieuwd naar de ervaringsverhalen 23 mei, want ik ben zowel voor als tegen interne coaches. Ik zie voordelen maar zeer zeker ook nadelen. Benieuwd welke kant ik op ga ná de 23e. Ik zal er over schrijven!
De toekomst van werken
(ook te lezen op Lead your Life) De tijd vliegt! Ik ben alweer een maand aan het werk na mijn zwangerschap- en ouderschapverlof. Werken bevalt me nu trouwens stukken beter dan na de komst van ons 1e kindje. Zowel mentaal als fysiek worstelde ik me toen door de tijd heen. Vertelde vandaag nog aan een collega dat het wel leek alsof ik aan het revalideren was. Rug, bekken, hoofd, arm, hart, ziel, geest. Op alle fronten uit balans. Het heeft tijden geduurd voor mijn huishouding weer enigszins op orde was. Marianne was ver weg. Nu vergaat het me beter. Ik ben al weer Maria... Nog maar drie letters te gaan! Ik heb goede moed!
Ik voel ook weer ruimte voor bezinning. Voor heroriëntatie. Misschien zelfs voor herijking want er zijn zoveel veranderingen geweest de afgelopen jaren. Bedachtzaamheid is gepast, want balans is nog een broos evenwicht. Zo ben ik -bedachtzaam op balans- op zoek naar hoe mijn werkzame bestaan er de aankomende jaren uit zou kunnen zien. Wat, wanneer, waar, met wie, waartoe, hoe lang? Vragen die vastere vorm krijgen. Antwoorden die oppoppen uit onverwachte hoek en weer nieuwe vragen geven. Antwoorden die nog ontdekt willen worden. Scenario's in overvloed.
Mijn collega sprak eens over de de toekomst van werken. De trends die daar te zien zijn. Dat we als een zwerm zullen gaan werken, de verbinding aangaan alleen dáár waar waarde toevoegt wordt. Voor beide partijen. Dienstverbanden die in dezelfde vorm mee veranderen. Trends waar professionals en organisaties nú al rekening mee moeten houden. Als je googelt lees je er nog veel meer over. En vandaag lees ik over trends als "bedrijven die niet investeren in mensen zetten hun merkwaarden op het spel", "werk, onderwijs en privé vloeien samen tot een nieuwe levensstijl", "naast de traditionele werkgever en -nemer het ontstaan van een krachtige 3e groep: freelancers", "mensen willen belevenissen in hun leven en werk is een belevenis", "het individu als merk", "de werkplek wordt afgestemd op persoonlijke talenten: een optimale context voor flow wordt gecreëerd".
Hé. Hier herken ik me wel in. Ik zie het wel zitten deze trends. Kom maar op. Deze ontwikkelingen passen prima in mijn vragen, antwoorden en scenario's. Weer een stap verder dus. En misschien wel Marian.. na deze blog. Nog maar twee letters te gaan!
Ik voel ook weer ruimte voor bezinning. Voor heroriëntatie. Misschien zelfs voor herijking want er zijn zoveel veranderingen geweest de afgelopen jaren. Bedachtzaamheid is gepast, want balans is nog een broos evenwicht. Zo ben ik -bedachtzaam op balans- op zoek naar hoe mijn werkzame bestaan er de aankomende jaren uit zou kunnen zien. Wat, wanneer, waar, met wie, waartoe, hoe lang? Vragen die vastere vorm krijgen. Antwoorden die oppoppen uit onverwachte hoek en weer nieuwe vragen geven. Antwoorden die nog ontdekt willen worden. Scenario's in overvloed.
Mijn collega sprak eens over de de toekomst van werken. De trends die daar te zien zijn. Dat we als een zwerm zullen gaan werken, de verbinding aangaan alleen dáár waar waarde toevoegt wordt. Voor beide partijen. Dienstverbanden die in dezelfde vorm mee veranderen. Trends waar professionals en organisaties nú al rekening mee moeten houden. Als je googelt lees je er nog veel meer over. En vandaag lees ik over trends als "bedrijven die niet investeren in mensen zetten hun merkwaarden op het spel", "werk, onderwijs en privé vloeien samen tot een nieuwe levensstijl", "naast de traditionele werkgever en -nemer het ontstaan van een krachtige 3e groep: freelancers", "mensen willen belevenissen in hun leven en werk is een belevenis", "het individu als merk", "de werkplek wordt afgestemd op persoonlijke talenten: een optimale context voor flow wordt gecreëerd".
Hé. Hier herken ik me wel in. Ik zie het wel zitten deze trends. Kom maar op. Deze ontwikkelingen passen prima in mijn vragen, antwoorden en scenario's. Weer een stap verder dus. En misschien wel Marian.. na deze blog. Nog maar twee letters te gaan!
zondag 3 april 2011
Vervolg Golem
PS Vanaf nu gaat Golem reizen door Nederland. Dus je kan hem nog gaan ontmoeten! Op http://www.vrolijkheid.nl/ vindt je de reis route van Golem.
Abonneren op:
Posts (Atom)