3 van mijn vriendinnen vasten in deze 40 dagen voor Pasen. Ieder op haar eigen manier. Een mooi kado aan jezelf om schaarste, leegte op welk vlak dan ook, te ervaren denk ik. De één onthoudt zich zoetigheid, alcohol, cafeine. Een zuivering van geest en lichaam. Je impulsen om te eten te onderzoeken. Bewust te worden van wát je waarom en wanneer eet. De andere vriendin geeft geen gehoor aan de impuls om op social media aanwezig te zijn: ze stopt 40 dagen met Twitteren, Facebook, Hyves, Linkedin en al dat. De ander smst tot Pasen niet meer, wil alleen persoonlijk contact: aan de telefoon of face to face. Ik wens jullie volharding en sterkte lieve meiden!
Ik herken ze trouwens allemaal, wie niet, én heb besloten dat ik ook ga vasten! Ik ga 'met mate' leven. 40 dagen lang. Geheel onthouden vind ik een te heftige stap. Concreet: ik ga 10 dagen vasten in Turkije in april. Heftig hoor, want laat manlief en 2 jongentjes thuis (mentaal vasten) en mag 10 dagen alleen sap drinken (fysiek vasten). Maar zowel voor mijn lichaam als geest is het zó hard nodig om er even tussen uit te zijn. Ik heb er zin in en zie er tegen op ....
En dan concreet nummer 2: één ding tegelijk & met aandacht. Om mijn geest tot rust te brengen. Spanning en ontspanning. Om haar te leren hoe dát moet. Ik zal vooral alert zijn op 'met aandacht eten'. En dus niet: eten, smsen, een blog schrijven .... alles tegelijkertijd. En zo ga ik bijvoorbeeld ook alléén social media-en op maandag, dinsdag en donderdag. De dagen dat ik actief ben voor de Baak. Ik heb nl gemerkt dat ik social media geweldig vind, én dat het mijn onrustige geest voedt. Me 24/7 in een staat van actie en reactie houdt. Enigszins prima in een professionele context. Enigszins prima ook voor 3 dagen in de week. Maar bij kleine kinderen werkt die energie niet. 24/7 ook niet. En als er niets anders tegenover staat op de andere 4 dagen, dan is het risico van opbranden aanwezig. Weet ik uit ervaring. Daarom. Elke woensdag en vrijdag gaan mn ipad en laptop uit. Mobiel gebruik ik alleen om te bellen en te sms en. Ben ik met aandacht thuis bij & met de jongens. Ik wens mij sterkte!
2 opmerkingen:
Wat een wijsheid! Veel plezier in Turkije.
Groetjes Katja.
lieve Marianne, ik ben blij dat ik een van die vriendinnen ben! en het valt niet altijd mee, maar het levert me meer tijd en meer persoonlijke contacten op. en soms een gek gevoel als ik thuiskom en eens even niet meteen de laptop aan zet. helemaal all the way lukt mij dus trouwens ook niet, want hier zit ik nu jouw blog te lezen én cyber te reageren...
sapze in Turkije, ik hoor graag hoe het was, liefs, Mirjam
Een reactie posten