Met beiden voeten op de grond kom je geen stap verder (30-ers)

Ik zit dus in het programma 30-ers en hoor dan opmerkingen als "wat zweverig, wat vaag". Té vaag soms ook wel. Tja, denk ik dan. Als je blijft doen (denken, analyseren, in je hoofd zitten) wat je al 30 jaar doet, dan kom je geen stap verder. En dan kan je wel gaan wachten totdat een trainer je gevoel geeft, maar zo werkt het niet. Het is echt aan jou zelf. Zoals de titel van deze blog ook mooi verwoord: met beide voeten op de grond kom je geen stap verder.

Dus. Ontdek eens nieuwe terreinen in jezelf. Zo vaag en zweverig is het niet hoor, iedereen is er mee geboren. Met gevoel! Beentjes van de vloer mensen. Ga maar, zoals je het zelf noemt, zweven. Geniet er van. En verwonder je over wat het je op kan leveren. Misschien iets, misschien niets. Dat is aan jou. Je kan altijd weer terug naar je hoofd als de weg naar je gevoel je niet bevalt.

Bevalt mij overigens prima! Het maakt dat ik kan zijn. Ik ontdek nieuwe kanten van en in mijzelf. Ik voel me er vrijer en relaxter bij. Na de dominantie van mijn hoofd, mijn denken, is het nu tijd voor voelen en ervaren. Voor zijn. Er hoeft niet meer zo veel. Mijn ego kan best wat minder hard werken.

Gelukkig heb ik ook nog veel te leren op dat vlak van zijn, want mijn hoofd neemt het vaak genoeg over. Dat heb ik goed kunnen ervaren in en na de eerste twee modules. Wat kan ik het mijzelf dan moeilijk maken zeg! Dáár zou ik wel mee aan de slag willen. Maar dan kom je op hele andere trainingen, dus waarschijnlijk leer ik dat niet in 30-ers. Alhoewel, de 3e module komt er nog aan in januari. Ik hoop op lekker veel én vaak ........ zweven!<