Energie

(ook te lezen op Lead your Life) Het thema dat dit jaar aan het Lead your Life event gegeven is spreekt me aan. Waar krijg ik energie van? Het is een vraag waar ik de laatste tijd ook mee speel. Want dát weten, zo zeggen ze, 'geeft richting in je ontwikkeling en de keuzes die je te maken hebt'. Dus een mooi moment om de aankomende weken na te denken over deze energieke vraag. En iets doen waar je energie van krijgt werkt altijd beter dan iets doen waar je op leegloopt dus ....
Met leeglopen heb ik de laatste tijd overigens veel meer ervaring dan met energie. De afgelopen maanden is elke dag het woord 'leeggelopen" wel eens gevallen bij ons thuis. Want zo'n 6 maanden na de geboorte van ons 2e kindje, geef ik andere antwoorden op de energie vraag dan dat ik 3 jaar geleden zou geven. Toen had ik bijvoorbeeld .... nog geen kinderen. - Nu is mijn antwoord: slapen! - Want dát doet een aanslag op je energie niveau zeg! Bij mij tenminste wel. Mijn energieniveau was voorheen heel anders. En waarschijnlijk geef ik nu andere antwoorden dan dat ik over 3 jaar ga geven. Dus dat waar ik energie van krijg hangt af van veel factoren. En wat de ene x energie gaf, doet dat de andere x weer niet. En ....
Wat een lastige vraag zeg waar we over na moeten denken!! Want wat mij nú energie geeft, het schrijven van deze blog bijvoorbeeld, geeft me morgen weer geen energie. Morgen zou ik er op leeg lopen. Het tegenovergestelde van energie krijgen dus. Echt waar, ik heb het al eens ervaren. Morgen is het namelijk mijn mama dag en ik heb gemerkt dat energie management dan úitermate belangrijk voor me is, wil ik aan het einde van de dag het woord "leeggelopen" niet in mn mond nemen. Dus "toch nog even wat werken" en "mama is thuis en dus alleen voor mij-dag" tegelijkertijd.... gaat niet werken. Daar krijg ik geen energie van. Maar waarvan dan wel? Een mooie vraag om mee te nemen deze week, ik kom er bij je op terug! En kan ondertussen best wat voeding gebruiken, dus laat je me weten wat jou energie geeft? Met energieke dank! mvanmunster@debaak.nl

Waar krijg jij energie van?

Joeppie! Ik mag net als vorige jaar ook weer bloggen voor hét event voor werkende ouders: Lead your Life. Waar krijg jij energie van? 30 mei is de dag dat je alle antwoorden op deze vraag kan delen en misschien nieuwe antwoorden zult vinden. Gelukkig behoor ik tot de doelgroep van het event "ouder zijn". Nu word ik dit jaar 40, dus dat zit wel goed. :-) En met het krijgen van 2 kleine mannen de afgelopen 2 jaar past mij het thema 'energie' ook erg goed. Zal daar over gaan schrijven de aankomende tijd. Misschien op deze plek, maar mogelijk ook op een andere, ik laat het weten.

Niet-weten

2011 
Wijsheid komt niet voort uit het verzamelen van kennis, maar uit het beseffen van de beperktheid van kennis. Door kennis kom je niet werkelijk iets te weten. Je komt pas werkelijk iets te weten als je je kunt ontspannen in niet-weten. Nin sheng

Deze tekst kreeg ik toegestuurd vandaag. Had ik even nodig denk "ontspannen in het niet-weten". Fijn. En het bracht me naar een tekst die ik eerder in 2008 geschreven heb voor een boek over de Baak. Hieronder staat ie. Lees ik die woorden er ook nog eens op na, dan ben ik weer gevoed met goede voornemens voor deze week!

2008 
Hoe meer ik leer, hoe meer ik weet.
Hoe meer ik weet, hoe meer ik vergeet.
Hoe meer ik vergeet, hoe minder ik weet.
Dus waarom zou ik leren?

Op de middelbare school had ik agenda vol plaatjes, gedichten, tekeningen. Zo stond ook het gedicht hierboven er in. Het heeft mij steeds gefascineerd. Vooral de laatste vraag: ‘Waaróm zou ik leren?’. Ja, waarom zou ík leren en waarom zouden ánderen leren? En wát willen we dan leren?
Laat ik nu op een plek werken waar die vraag behoort tot de strategische kern van de organisatie! De Baak: het walhalla voor mensen en organisaties die komen om te leren. Maar is dat wel zo? Is dát waarom mensen naar de Baak komen? Om te leren? Want wat is leren dan? En wát willen we precies leren?

Meer en meer kennis!?
Als ik de intakes doe voor het Baak Strategie Programma, dan hoor ik regelmatig “ik kom mijn kennis opfrissen, ik wil geïnspireerd worden met de nieuwste inzichten op het gebied van visie en strategie, vertel eens wat meer over scenario denken”. De vraag naar kennis is groot. Vanuit het reguliere onderwijs hebben we ook geleerd om die kennis te halen. Uren blokken om kennis te reproduceren tijdens toetsen en tentamens. Noodzakelijke bagage om verdere stappen in je leven te kunnen zetten.

Maar ….. hebben we óók geleerd om te leren? Ik denk wel eens dat we hoe vérder we zijn gekomen met leren, steeds minder geleerd hebben. Dat de kleuterschool de plek was waar we nog puur en écht leerden. Door te spelen en te experimenteren, te verbinden, grenzen te verkennen van onszelf en anderen. Op de basisschool kon dat ook nog wel een beetje, maar het werd steeds belangrijker om te weten, kennis op te doen. In de hiërarchie van leren was veel weten, cognitief, de sleutel tot succes. De middelbare school, de mijne dan, draaide om kennis. De HEAO ook.

Minder is meer: unlearning …
En nu? Ik ben op een punt gekomen dat ik wel vol zit. Dat ik alles wel weet wat er te weten valt. En zo niet, dan weet ik waar ik het kan vinden. Maar wát heb ik nu geleerd daardoor? En ten koste van wat? Want wat heb ik sindsdien ontleerd? Want eigenlijk wil ik weer leren om te spelen. Leren door te experimenteren. Ik wil leren me te verbinden, grenzen te stellen.

Bij de Baak leer je veel. Alleen, gezien al je reguliere opleidingen, gaan we er blind vanuit dat het cognitief aardig wel snor zit. Vol ook. Dus we stoppen niet nóg meer kennis in je hoofd. Want wat gaat dat je opleveren? Als je daar je antwoorden zou vinden, had je ze zelf wel gevonden. Liever laten we je andere dingen leren. Ontleren is hoe wij het noemen, unlearning is wat je leert bij de Baak. Op onbekende terreinen komen, daar waar je niet eerder geweest bent. Met nieuwe brillen kunnen kijken naar je werkelijkheid. En dan weer leren leren, spelen, expirimenteren. De deelnemers van het Baak Strategie Programma, met name degenen die als leerdoel “kennis” hadden, vertellen: ”het meest waardevolle voor mij was de ontmoeting met anderen en dat ik geleerd heb om op een andere manier te kijken naar mijn werkelijkheid. En de kennis die ik kwam halen? Die ervaar ik als inspiratie, maar datgeen wat ik écht geleerd heb gaat veel dieper!”.

Hoe meer ik leer, hoe minder ik weet.
Hoe minder ik weet, hoe meer ik wéér weet.
En dáárom zou ik leren.

Wat is jouw droomwens?

Ik ben een van de Daretoo experts. Door bevallingen en al dat ben ik er een tijdje tussen uit geweest, maar nu weer back in business :-). Welke hulp, tips en adviezen zou jij willen? Ik hoor het graag.

Irritatie!

Gister was het woensdag en zou ik in het kader van mijn vasten plannen géén online dingen doen. Best wel lastig om een patroon wat er al zo lang in zit te doorbreken. Steeds voelde ik de impuls om mn ipad te pakken en het internet op te gaan. Bijna alle keren heb ik de impuls gelaten en niets gedaan. Maar toen alle 2 de jongentjes op bed lagen te slapen, vond ik dat ik best het nieuws even mocht lezen via mijn igoogle pagina.... Niet onbewust, maar bewust heb ik de ipad dus gepakt. In het kader van leren is dát al een mooie stap vertel ik dan tegen mezelf. Om het goed te praten :-). En daarna zou ik de ipad weer wegleggen. Maar toen viel mijn oog op een Molblog die ik ook op mijn igoogle pagina heb staan. Had toen nog kunnen stoppen, maar was getriggerd en wilde het lezen. Irritatie! Dus een reactie geschreven! Nog meer irritatie! 's avonds weer willen kijken wat reactie op mijn reactie is. Niet gedaan overigens. En zó werkt het dus: hoe zichtbaar en hardnekkig hier een patroon. Gelukkig is het vandaag donderdag: het mag weer!

Vastentijd

3 van mijn vriendinnen vasten in deze 40 dagen voor Pasen. Ieder op haar eigen manier. Een mooi kado aan jezelf om schaarste, leegte op welk vlak dan ook, te ervaren denk ik. De één onthoudt zich zoetigheid, alcohol, cafeine. Een zuivering van geest en lichaam. Je impulsen om te eten te onderzoeken. Bewust te worden van wát je waarom en wanneer eet. De andere vriendin geeft geen gehoor aan de impuls om op social media aanwezig te zijn: ze stopt 40 dagen met Twitteren, Facebook, Hyves, Linkedin en al dat. De ander smst tot Pasen niet meer, wil alleen persoonlijk contact: aan de telefoon of face to face. Ik wens jullie volharding en sterkte lieve meiden!


Ik herken ze trouwens allemaal, wie niet, én heb besloten dat ik ook ga vasten! Ik ga 'met mate' leven. 40 dagen lang. Geheel onthouden vind ik een te heftige stap. Concreet: ik ga 10 dagen vasten in Turkije in april. Heftig hoor, want laat manlief en 2 jongentjes thuis (mentaal vasten) en mag 10 dagen alleen sap drinken (fysiek vasten). Maar zowel voor mijn lichaam als geest is het zó hard nodig om er even tussen uit te zijn. Ik heb er zin in en zie er tegen op ....


En dan concreet nummer 2: één ding tegelijk & met aandacht. Om mijn geest tot rust te brengen. Spanning en ontspanning. Om haar te leren hoe dát moet. Ik zal vooral alert zijn op 'met aandacht eten'. En dus niet: eten, smsen, een blog schrijven .... alles tegelijkertijd. En zo ga ik bijvoorbeeld ook alléén social media-en op maandag, dinsdag en donderdag. De dagen dat ik actief ben voor de Baak. Ik heb nl gemerkt dat ik social media geweldig vind, én dat het mijn onrustige geest voedt. Me 24/7 in een staat van actie en reactie houdt. Enigszins prima in een professionele context. Enigszins prima ook voor 3 dagen in de week. Maar bij kleine kinderen werkt die energie niet. 24/7 ook niet. En als er niets anders tegenover staat op de andere 4 dagen, dan is het risico van opbranden aanwezig. Weet ik uit ervaring. Daarom. Elke woensdag en vrijdag gaan mn ipad en laptop uit. Mobiel gebruik ik alleen om te bellen en te sms en. Ben ik met aandacht thuis bij & met de jongens. Ik wens mij sterkte!

Female Leadership

Het mag dan wel verhalen-lente zijn in mijn hoofd, de omstandigheden moeten dan wel meewerken. Kindjes ziek, zelf ziek, vriend in het buitenland .... ga dan maar eens achter de laptop zitten om te schrijven. Maar goed, alles weer achter de rug, diploma 'crisis-mama' ontvangen én zowaar: geslaagd met een 10! Female Leadership noemen ze dit waarschijnlijk in bedrijvenland. Want dáár wilde ik iets over schrijven. Nou, het bruggetje is gemaakt :-)

Ik kreeg deze week een mail van een Baak collega over een Baak lunch in Den Haag met het thema Female Leadership. Helaas, ik kan niet. En wat goed dat dát onderwerp op de agenda staat! Ik was daar in de vroege ochtenduren tijdens het voeden eens over aan het doordenken in het kader van ontwikkelen, trainen, leren. Waar je gedachten al niet heen dwarrelen :-) Female Leadership. Wat is het nu eigenlijk? Het staat los van geslacht, daar ben ik van overtuigd. Misschien dat meer vrouwen ermee behebt zijn dan mannen. Ik kom wel meer vrouwen tegen dan mannen die er mee worstelen. Maar dat heeft weer een andere reden. Een andere blog! Is Female Leadership een vaardigheid waar je je in kan bekwamen? Kan iedereen het aan- dan wel afleren? Hoe wenselijk is het eigenlijk dat mensen zich bekwamen in Female Leadership? Wat willen we er mee bereiken? Vragen waarbij het niet gaat om de antwoorden, maar om de ruimte die de vragen kunnen geven in je hoofd, om zelf te denken, om je eigen mening te vormen.

Het lastige van de terminologie, zo merkte ik, is dat het een 2deling geeft. Als er female is, dan is er ook een masculine variant van leiderschap. Het verdeelt in plaats van dat het heelt. En dat terwijl het bedrijfsleven, leiders, medewerkers: mensen!, heling nodig hebben in plaats van verdeling. Het geeft jij & ik, in plaats van 'wij'. En hoewel het geslachtloos is, het neigt door de naam al snel naar mannen & vrouwen. Dus het denken en praten in 'holistisch leadership' zou mij meer aanspreken. Het brengt volgens mij meer teweeg. Meer beweging. Holistisch leiderschap waarbij masculien en feminien in balans zijn. Waarbij je al naar gelang wat nodig is beiden, los dan wel samen, kan inzetten. Een natuurlijk evenwicht.

En hoe dan kijken naar Female Leadership? Als pure noodzaak natuurlijk! Feminien is een inhaalrace aan het maken. Omdat de weegschaal voorgaande tijden te veel doorgeslagen is naar masculien. Er is een disbalans ontstaan. Onder andere binnen het leiderschap. Dus bedrijvig Nederland, mensen ..... investeer én leer in & over Female Leadership met als scope: het herstellen van het natuurlijk evenwicht: holistisch leiderschap!

Verhalen in mijn hoofd

Joeppie!! Ze zijn er weer: de verhalen in mijn hoofd. Waarschijnlijk nooit weg geweest, maar wel verstopt achter mist en regen. De herfst begint: bij mij is het verhalen-lente!

Moeder, Marianne, Medewerker

Alle 3 de woorden beginnen met een M, maar dat is voor nu de enige overeenkomst die ik zie. Het zijn nog aparte werelden in mij. Moeder zijn voor 2 kleine mannen, Medewerker zijn in t werkende leven -bij voorkeur een zwaar professionele medewerker zijn :-) - én Marianne zijn in mijn sociale netwerk. De volgorde van de 3 is overigens willekeurig, alhoewel ik zéker weet dat de afgelopen & aankomende tijd 'Moeder' op 1 staat. Gewenst hoor, maar ook als ik het anders zou willen dat zou dat niet kunnen met 2 lieve kleine, ontzettend leuke!, mannen om me heen. Die keuze om 'Moeder' op de 1e plaats te zetten dringt zich op. Zelfs nu bij het schrijven van deze blog, waar onze oudste de koelkast open trekt, met een aap aan komt sjouwen en op schoot wil omdat de laptop zo interessant is.

Het schijnt overigens dat er ergens in de tijd een integratie ontstaat tussen deze 3, maar wanneer dat is: dat weet niemand. Ik ben wel benieuwd naar hoe dat gaat zijn. Hoe alles straks weer samen vloeit. Ik ben vooral benieuwd naar welke plek werken in zal nemen. In tijd, in energie, in gedachten. Hoe ik vorm ga geven aan een werkend bestaan in combinatie met moederschap. Of dat 2 werelden blijven, bewust, dan wel dat ik het samen laat vloeien. Op inhoud en in tijd. De tijd zal het leren!

Casper is geboren!

"Een kindje is ons geschonken,

zo teder en zo klein

Lief manneke dat jij voor ons allen,

een zonnestraal mag zijn"

Dankbaar en blij zijn wij met de geboorte van

Casper Lucas Pith

10 september 2010

49 cm, 3640 gram

21.06 uur, 's-Hertogenbosch

Marianne en Marcel

"Hoera! Ik heb een lief, klein broertje!" Julian

Na een mega snelle bevalling én zaterdagochtend de 11e weer thuis, waren we helaas diezelfde nacht weer terug in het ziekenhuis omdat het niet goed ging met kleine Casper. Nu, na bijna 3 weken in het ziekenhuis, zijn we allemaal weer thuis! En het gaat goed gelukkig. Tijd nu om elkaar te leren kennen, te wennen: want dat is er een beetje bij in geschoten.