Overstappen aub

"De trein is gewoon doorgereden en jij bent er weer op gesprongen, zonder dat ie voor je gestopt is bij de halte" zei mijn vriend gister toen ik hem vroeg hoe hij keek naar mijn energie niveau van die avond. Want die was extreem laag, zeker zo tussen 17 en 19 uur tijdens het spitsuur met de kinderen. Nu is dat niet onbekend voor mij, dat lage energieniveau aan het einde van de dag, maar wel op dit specifieke moment. Want ik ben nét terug van sapvasten in Turkije en gisteren rond de middag kwam ik vol energie, stralend, uitgerust en opgeladen aan op Schiphol. Het eerste uur was geweldig, maar daarna voelde ik met het uur mijn energie zakken ......... In Turkije was ik topfit! Hoe kan dat?! En hoe groot ook het contrast van natuur, stilte, eigen tempo, niets moeten dáár en het weer "moeten", de snelheid, de drukte híer. Een voorbij flitsende sneltrein versus het boemeltje waar ik in zat in Turkije. Dat is even wennen hoor, overstappen op een sneltrein. Zeker als ie niet even stopt zodat je kan instappen. The day after gaat het gelukkig al weer veel beter. Het ritme oppakken en je bent zo weer gewend aan het tempo merk ik. Goed voor mij om aan den lijve te ervaren wélke factoren mij opladen en ontladen als het gaat om energie. Goed ook om bewust een aantal keer per jaar over te stappen van mijn flitsende sneltrein naar de boemel die alle tijd van de wereld heeft. Want met kleine kinderen rijdt de trein áltijd op volle snelheid; vanaf 6 uur -bij ons- tot het moment dat ze weer gaan slapen, zeg 19 uur. En dan de nachten als ze niet-slapen. Werken als een boemeltje zit ook niet in mijn systeem, dus ook op dat vlak ben ik een sneltrein. En de trein die er uit ziet als je beide combineert ..... die rijdt zó snel dat het oog het niet bij kan houden. Laat staan de rest van het lichaam. Hoe bewaak je dan je balans? Hoe blijf je staan in dat denderende geweld? Ik hoop dat je 30 mei jouw verhaal komt delen!

Coaching in Organisaties (2)

Kijk eens wat een mooie discussie over coaching in organisaties op Linkedin!

Stille beweging

Mijn collega Sacha heeft een blog! Binnen de Baak is Sacha bij en met klanten deskundig en actief met de U theory. Volg haar maar eens, want haar blog gaat heel interessant worden denk ik .....

Coaching in Organisaties

Dat is raar!! Ik moet aan een blog altijd een label hangen van blogspot. Fijn, want dan kan je als lezer op thema mijn blog doorzoeken. En nu wil ik iets gaan schrijven over "coaching", blijkt -met de labels als bewijs- dat ik nog nooit een blog over coaching geschreven heb .....!!!! Tenminste, niets waar ik inhoudelijk het label 'coaching' op zou plakken. En ik ben een coach. Onder andere. Hoogste tijd dus!

Ik wil namelijk iets schrijven over coaching. En specifiek iets over coaching in organisaties. Dat is in opkomst merken we bij de Baak. Mijn collega Doekes organiseert dan ook een event op 23 mei om het onderwerp verder te verkennen met elkaar. Breder dan alleen interne coaching hoor, dus kijk maar eens of het je aanspreekt en je in je netwerk mensen kent voor wie het interessant zou zijn. Ik ben er ook bij betrokken, dus leuk als je komt! Onlangs heb ik een vraag via Linkedin in de NOBCO groep neergelegd, ofwel: een discussie gestart. Over hoe je interne coaching in je eigen organisatie naar een hoger plan kan tillen. Ik hoop dat ik uit de reacties mooie stellingen kan halen, die we dan 23 mei verder kunnen bespreken. Eigenlijk ben ik wel benieuwd naar de ervaringsverhalen 23 mei, want ik ben zowel voor als tegen interne coaches. Ik zie voordelen maar zeer zeker ook nadelen. Benieuwd welke kant ik op ga ná de 23e. Ik zal er over schrijven!

De toekomst van werken

(ook te lezen op Lead your Life) De tijd vliegt! Ik ben alweer een maand aan het werk na mijn zwangerschap- en ouderschapverlof. Werken bevalt me nu trouwens stukken beter dan na de komst van ons 1e kindje. Zowel mentaal als fysiek worstelde ik me toen door de tijd heen. Vertelde vandaag nog aan een collega dat het wel leek alsof ik aan het revalideren was. Rug, bekken, hoofd, arm, hart, ziel, geest. Op alle fronten uit balans. Het heeft tijden geduurd voor mijn huishouding weer enigszins op orde was. Marianne was ver weg. Nu vergaat het me beter. Ik ben al weer Maria... Nog maar drie letters te gaan! Ik heb goede moed!

Ik voel ook weer ruimte voor bezinning. Voor heroriëntatie. Misschien zelfs voor herijking want er zijn zoveel veranderingen geweest de afgelopen jaren. Bedachtzaamheid is gepast, want balans is nog een broos evenwicht. Zo ben ik -bedachtzaam op balans- op zoek naar hoe mijn werkzame bestaan er de aankomende jaren uit zou kunnen zien. Wat, wanneer, waar, met wie, waartoe, hoe lang? Vragen die vastere vorm krijgen. Antwoorden die oppoppen uit onverwachte hoek en weer nieuwe vragen geven. Antwoorden die nog ontdekt willen worden. Scenario's in overvloed.

Mijn collega sprak eens over de de toekomst van werken. De trends die daar te zien zijn. Dat we als een zwerm zullen gaan werken, de verbinding aangaan alleen dáár waar waarde toevoegt wordt. Voor beide partijen. Dienstverbanden die in dezelfde vorm mee veranderen. Trends waar professionals en organisaties nú al rekening mee moeten houden. Als je googelt lees je er nog veel meer over. En vandaag lees ik over trends als "bedrijven die niet investeren in mensen zetten hun merkwaarden op het spel", "werk, onderwijs en privé vloeien samen tot een nieuwe levensstijl", "naast de traditionele werkgever en -nemer het ontstaan van een krachtige 3e groep: freelancers", "mensen willen belevenissen in hun leven en werk is een belevenis", "het individu als merk", "de werkplek wordt afgestemd op persoonlijke talenten: een optimale context voor flow wordt gecreëerd".

Hé. Hier herken ik me wel in. Ik zie het wel zitten deze trends. Kom maar op. Deze ontwikkelingen passen prima in mijn vragen, antwoorden en scenario's. Weer een stap verder dus. En misschien wel Marian.. na deze blog. Nog maar twee letters te gaan!

Vervolg Golem

PS Vanaf nu gaat Golem reizen door Nederland. Dus je kan hem nog gaan ontmoeten! Op http://www.vrolijkheid.nl/ vindt je de reis route van Golem.