Vuur!

Dat is mooi! Schrijf jij Leo vorige week nog over "creer een slipstream" en "je hoeft niet alles zelf te doen" in reactie op mn vorige blog, vandaag hád ik die ervaring ook. Ik sprak met collega H. over de telefoon. Naar aanleiding van een email aan mijn collega Programmamakers met het aanbod om eens te sparren over business kansen in deze tijd. Over hun persoonlijke profiel binnen en buiten de Baak.

Jahh...., dacht ik toen ik deze "aanbod-mail" stuurde, ik wil wél graag toegevoegde waarde leveren aan de Baak en mijn collega's nu ik wat minder mobiel ben én er straks zelfs een paar maanden tussen uit ben ..... Afhaken noem ik het zelfs in tijden van niet-accepteren en niet-loslaten ....

Zonet in het gesprek met collega H. kwamen we erop dat ik juist nú, in deze barre tijd, op mn best ben: ik voel vuur, wil beweging en geloof sterk in kansen. En dat het dan onwennig en gek is om te voelen dat ik nu eerder aan het afbouwen dan aan het opbouwen ben ... Een rare gevoelsspagaat van verstilling/afstand nemen van buiten én vuur/versnelling als het op werken aan komt. Collega H. zei daarop:"Maar nu geef je je vuur toch door? Ik voel namelijk vuur, kansen en beweging in mij door het hetgeen wij zojuist besproken hebben!".

Wauw! Het werkt. Ik hoef het niet zelf te DOEN, kan het, mijn vuur, ook DOORGEVEN aan anderen. Dat smaakt naar meer!