Mijn broer vroeg gister wanneer ik iets ging schrijven over ambachtschap. Hij had gelezen in een eerder log dat ik dat zou gaan doen. Hij vroeg zich af of ik geïnspireerd was door het thema nummer van Slow Management. Nou nee. Alhoewel ik Slow Management wel ken hoor. Onder andere omdat de introductie van het tijdschrift voor de zomer bij de Baak in Driebergen plaatsvond. Ik heb er dus zijlings wat van meegekregen, de slow food hapjes bijvoorbeeld :-).
Mijn reden om te schrijven over ambachtschap, is dat ik óók een ambacht wil! Ik wil eigenlijk iets tastbaars maken. Doen! Sinds ik de arbeidsmarkt ben ingestapt, rol ik van het ene vage beroep in het andere. Distributiemarketeer, programmamanager -"maak je de TV gids?", opleidingsmanager -"ben je trainer?"- . En dat allemaal dan ook nog eens als senior. En dan nu business developer bij de Baak. "Marianne, wat dóe je nu eigenlijk?'. Tja. Heb je een uurtje? Of twee? Op verjaardagen en in de kroeg begin ik er niet eens meer aan om te vertellen wat ik doe. Wat zou het toch fijn zijn om te zeggen: ik ben schilder, timmerman, edelsmit. Lekker duidelijk! Concreet, bekend en weinig woorden. Ik kan het zelfs laten zien. Iedereen weet gelijk wát het is, wat ik doe. Niet van die vage beroepen waar ik elke keer in belandt....
Maar heb ik dan geen ambacht? Dat vraag ik me dan af. Maar natuurlijk wel! Het is alleen geen oud ambacht. Iets wat iedereen al kent uit het verleden. Het is een nieuw ambacht. En het staat nog in de kinderschoenen. Het is een ambacht van de 21e eeuw. Van de Rijnlandse "school". Ik ben een kenniswerker, co createur en netwerker 2.0. Dát is mijn ambacht. En wat maak ik dan? Van alles. Vaak is het niet tastbaar, soms wel. Logisch dus eigenlijk dat nog niemand weet wat mijn ambacht is! Dat ik van die vage blikken krijg als ik ga vertellen wat ik doe. Want ik ben nog maar nét gestart met het uitoefenen van mijn ambachtschap. Dus het duiden ervan heeft tijd nodig. De ambachtsschool staat ook nog op de planning voor de toekomst. Om te leren over en je verder te bekwamen in het nieuwe ambacht.. En laten we dan ook gelijk een Gilde in het leven roepen voor dit ambacht.
Onlangs was ik op een rondvaartboot van Schuttevaer. Varen door de grachten van Utrecht naar het Theehuis Rhijnauwen. Onder elke lantaarnpaal zie je dan vanaf het water een stenen tegel waar de ambachten die vroeger op die plek uitgeoefend werden, weergegeven worden. Smid, timmerman, bakker en slager. Maar die tegels zullen over 200 of 500 jaar toch wel eens vervangen moeten worden? Plaats maken voor tegels met nieuwe ambachten als netwerker 2.0, co createur, kenniswerker? Vast wel! Dus. Wie weet hangt mijn ambacht straks ook onder de lantaarnpaal van de Utrechtse grachten .....
Ik schrijf over mezelf, datgeen wat mij opvalt, waar ik me over verwonder. Over ongewoon gewone dingen. Ik schrijf om te leren en om te laten leren. Mijn blogs gaan ook over kansen zien en benutten. Een scherpe en kritische blik op het leven, op vraagstukken die gaan over persoonlijke en organisatie ontwikkeling, communicatie, leiderschap. Een verwonderend oog op 'de dingen des levens'. En nog veel meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten