donderdag 19 maart 2015
Vitaliteit
In mijn zoektocht naar mijn Baak verleden en artikelen uit die tijd, stuit ik op het gesprek met Albron over Vitaliteit. Was het 2011 dat we elkaar spraken? Ik weet dat Henk binnen Albron met andere dingen bezig is, maar het onderwerp Vitaliteit zal ongetwijfeld verweven zijn in het DNA van Albron. Het thema Vitaliteit en duurzame inzetbaarheid van medewerkers is ondertussen in elke zichzelf serieus nemende organisatie een 'ding' geworden. Klein dan wel groot. En of je wilt of niet, het komt op je bordje te liggen. Nu of morgen. Ik ben in verbinding met MARK vanuit vragen en antwoorden in gesprek met mensen en bedrijven over dit thema. Best pittig! Benieuwd waar Albron nu staat. Van welk bordje ze nu eten. En of ze, voorlopers als ze zijn, iets willen delen waar wij allemaal weer van kunnen leren. Ik ga het ze eens vragen!
Den Bosch Early English Programme
"Contractondertekening met Vera van Beek, directeur SNR
Schouten Global Vanaf vandaag heeft Such Fun! voor het Den Bosch Early
Programme een partnership met Schouten & Nelissen! Voor beiden is
internationalisering een van de speerpunten. Onze huidige kleuters zijn de
toekomstige trainers en klanten van Schouten Global, waarvoor internationale
samenwerking de gewoonste zaak van de wereld zal blijken en het Engels geen
enkele belemmering! Nu is er financiële ruimte om Kathy, Simone en Laurée te
behouden voor het project nu hun startersbeurs al per 1 maart afgelopen is. Ook
gaan Olivia, Joe en Mitch een bijdrage geven aan de Business English training
van de Back Office van Schouten & Nelissen!"
Wat een mooi nieuws! En dan ook nog de Orange Carpet Award2015 prijs gewonnen (met onze Casper in de hoofdrol). En al eerder de 1e prijs van het Europees Talenlabel. Ik zou als gemeente, organisatie in Den Bosch letterlijk staan te trappelen om een verbinding aan te gaan met dit mooie prijswinnende initiatief. Weet me te vinden! Dan verkennen we de mogelijkheden!
Expeditie Geluk
Karin, Mirjam, Nicolette, Eke, Marlies, .... hebben
jullie jezelf gezien in het boek? Super gaaf he. Staat niet vermeld, voor zover
ik het kon zien, dat het boek de grens en het water over gegaan is naar
Engeland. Misschien had ik de bijdrage van de Ambassade in London ook op officieel NL Ambassade London
briefhoofd papier moeten laten doen. Volgende keer!
Ik wens iedereen Geluk! Morgen is de Internationale Dag van Geluk.
Above and Beyond
Schitterend mooi filmpje vanuit de veel brillen waardoor ik kijk. Kinderen op school. Innovatie binnen bedrijven. Creativiteit. Jezelf mogen zijn. Buiten de lijntjes kleuren. Ondernemerschap. Dus een 'must see' in het onderwijs, thuis en binnen het bedrijfsleven!
vrijdag 13 maart 2015
Vrouwendag
Afgelopen zondag was het Internationale Vrouwendag. Voor de Baak heb ik als bijdrage meegeschreven aan een artikel rondom die dag. De tekst onderaan "Dag meisje, je bent mooi en goed, veel zon!" komt uit mijn pen. In mijn tijd bij de Baak (2006 - 2011) is deze tekst ontstaan en is de eerst kaart verschenen waar deze tekst op stond. Als ik me goed herinner een tekst van of via Jan van der Veer, kunstenaar bij de Baak. Een tekst met een diepere betekenis, een verhaal. Misschien kan Jan het verhaal nog eens vertellen?
"Dag meisje je bent mooi en goed, veel zon!"
Mij spreekt het enorm aan. Ik voel me aangesproken. Ik voel de tekst in alle diepte en breedte. Ik herken dat de tekst leeftijd onafhankelijk is, daar eigenlijk niets over zegt, ondanks dat de aanspreektitel 'meisje' is. De tekst raakt en roert me. Ik snap in hoofd en hart precies waar het over gaat en wat de woorden willen zeggen tegen mij en anderen.
Vanwege deze verbinding met de tekst, heb ik het altijd als ondertitel gebruikt onderaan mijn 'de Baak handtekening". Kreeg daar best veel reacties op. Vragen, opmerkingen. En alles daartussen.
En zo zag ik zondag op Twitter ook een reactie van iemand langskomen op deze tekst in het artikel. Ze vond het denigrerend en voelde zich niet aangesproken. Het artikel vond ze ok, maar die tekst onderaan totaal niet. Ze snapt ook niet hoe we dat hebben kunnen opschrijven.
Ik heb onlangs geleerd van Kees dat een irritatie in mij, want dat ontstond na het lezen van deze reactie, een ingang is naar een verborgen talent. Ben daar naar op zoek, want de irritatie op deze reactie is er nog steeds. Er zit ook een oordeel op. Want ik vind het kortzichtig om het "denigrerend" te noemen. Snap niet dat een ander niet snapt wat er staat. Dat het een diepere betekenis heeft. Zeker gezien het thema Internationale Vrouwendag waarin alle vrouwen solidariteit willen uitdragen naar elkaar. Naar vrouwen en meisjes in de hele wereld. Dus zelfs als je die diepere betekenis van de tekst niet zelf voelt, dat nog kan je het zien als een wens aan anderen. Misschien slaat het niet op jou. Maar om de tekst dan denigrerend te noemen?!
Ik merk dat de uitnodiging om een irritatie op een andere manier te bekijken leerzaam voor me is. Dat het ruimte schept. Dat het de zon laat schijnen op mijn talenten, op anderen en ook op waarom iets me irriteert.
Dus vandaag zeg ik heel hard tegen mezelf: "Dag meisje, je bent mooi en goed, veel zon!"
PS ik ben benieuwd wat deze tekst met jou doet :-)
"Dag meisje je bent mooi en goed, veel zon!"
Mij spreekt het enorm aan. Ik voel me aangesproken. Ik voel de tekst in alle diepte en breedte. Ik herken dat de tekst leeftijd onafhankelijk is, daar eigenlijk niets over zegt, ondanks dat de aanspreektitel 'meisje' is. De tekst raakt en roert me. Ik snap in hoofd en hart precies waar het over gaat en wat de woorden willen zeggen tegen mij en anderen.
Vanwege deze verbinding met de tekst, heb ik het altijd als ondertitel gebruikt onderaan mijn 'de Baak handtekening". Kreeg daar best veel reacties op. Vragen, opmerkingen. En alles daartussen.
En zo zag ik zondag op Twitter ook een reactie van iemand langskomen op deze tekst in het artikel. Ze vond het denigrerend en voelde zich niet aangesproken. Het artikel vond ze ok, maar die tekst onderaan totaal niet. Ze snapt ook niet hoe we dat hebben kunnen opschrijven.
Ik heb onlangs geleerd van Kees dat een irritatie in mij, want dat ontstond na het lezen van deze reactie, een ingang is naar een verborgen talent. Ben daar naar op zoek, want de irritatie op deze reactie is er nog steeds. Er zit ook een oordeel op. Want ik vind het kortzichtig om het "denigrerend" te noemen. Snap niet dat een ander niet snapt wat er staat. Dat het een diepere betekenis heeft. Zeker gezien het thema Internationale Vrouwendag waarin alle vrouwen solidariteit willen uitdragen naar elkaar. Naar vrouwen en meisjes in de hele wereld. Dus zelfs als je die diepere betekenis van de tekst niet zelf voelt, dat nog kan je het zien als een wens aan anderen. Misschien slaat het niet op jou. Maar om de tekst dan denigrerend te noemen?!
Ik merk dat de uitnodiging om een irritatie op een andere manier te bekijken leerzaam voor me is. Dat het ruimte schept. Dat het de zon laat schijnen op mijn talenten, op anderen en ook op waarom iets me irriteert.
Dus vandaag zeg ik heel hard tegen mezelf: "Dag meisje, je bent mooi en goed, veel zon!"
PS ik ben benieuwd wat deze tekst met jou doet :-)
donderdag 26 februari 2015
Klant centraal
Ik las zojuist dit artikel van Microsoft. Over Customer Centricity en de stappen die je kan doorlopen als bedrijf. Als ik het lees dan herken en erken ik wat er geschreven wordt. De klant centraal, alleen in het Engels, is oude wijn nietwaar? Daar spreken we namelijk al heel lang over. Maar misschien is het anno 2015 wel de tijd om het echt te gaan doen. Er wordt in ieder geval veel over geschreven in de vaktijdschriften en de trend van 2015 is de klant centraal ofwel afgeleide termen om deze klant focus te duiden. Rigoureus worden interne processen omgezet om de klant in het centrum van de organisatie te zetten. Top dow en bottum up de klant in het vizier te krijgen, te houden. Of de klant dat wel wil is misschien een vraag die nog niet gesteld is. Kan me zomaar voorstellen dat die stap overgeslagen wordt. Of dat er tijdens het lopen vergeten wordt om de klant weer even aan te laten haken: herken je onze koers nog? En is dat ook de jouwe? Want hoewel organisaties mooie route kiezen, ze vergeten misschien nog wel eens de klant daarbij te betrekken. En de communicatie van binnen naar buiten en omgekeerd loopt niet altijd zo gesmeerd. Ingrediënten voor verbetering verwacht ik.
Maar goed. Eind 2015 weten we weer waar we staan op dit thema. Ik ben benieuwd wat er dan anders is geworden voor de klant. En of een organisatie deze vraag ook stelt aan de klant. Naast nog veel meer vragen. Waar de klant soms ook geen antwoord op heeft. Dus dan gaat de organisatie zelf antwoorden bedenken en aanbieden aan de klant. Best complex allemaal hoor. Snap dan wel dat organisaties externen aantrekken om mee te denken. En ik ben ook zo'n externe die aangetrokken kan worden. En wie weet belt Microsoft mij wel om mee te denken over Customer Centricity. Omdat er 'iets' ontbreekt en het net niet werkt ........
Zonder aarzeling zou ik dan de Hostmanship Group bellen. Om samen op gesprek te gaan. Want wat mij opvalt bij het lezen van het artikel van Microsoft is dat ik er niet warm of koud van word. Als klant. Het doet niets met mij. En ik vraag me af of het iets met jou doet. Als klant. Als medewerker van Microsoft. Voel je je gezien? Voel je je welkom als klant als een organisatie koers zet naar Customer Centricity?
Wat ik gezien en ervaren heb bij Hostmanship "De Kunst Mensen het gevoel te geven dat ze Welkom zijn" is dat het wel gaat stromen. Klanten, medewerkers. Mooie 'Host' en 'Guest' trajecten in de zorg, facilitaire organisaties, defensie, gemeenten, bouw, financieel dienstverleners, .... Hostmanship. Welkom heten en geheten worden. Jezelf en anderen. Zo simpel. Zo krachtig. Zo menselijk. En die menselijke maat is wat het verschil zal gaan maken bij organisaties die de klant centraal (gaan) stellen. Ik weet het zeker!
Maar goed. Eind 2015 weten we weer waar we staan op dit thema. Ik ben benieuwd wat er dan anders is geworden voor de klant. En of een organisatie deze vraag ook stelt aan de klant. Naast nog veel meer vragen. Waar de klant soms ook geen antwoord op heeft. Dus dan gaat de organisatie zelf antwoorden bedenken en aanbieden aan de klant. Best complex allemaal hoor. Snap dan wel dat organisaties externen aantrekken om mee te denken. En ik ben ook zo'n externe die aangetrokken kan worden. En wie weet belt Microsoft mij wel om mee te denken over Customer Centricity. Omdat er 'iets' ontbreekt en het net niet werkt ........
Zonder aarzeling zou ik dan de Hostmanship Group bellen. Om samen op gesprek te gaan. Want wat mij opvalt bij het lezen van het artikel van Microsoft is dat ik er niet warm of koud van word. Als klant. Het doet niets met mij. En ik vraag me af of het iets met jou doet. Als klant. Als medewerker van Microsoft. Voel je je gezien? Voel je je welkom als klant als een organisatie koers zet naar Customer Centricity?
Wat ik gezien en ervaren heb bij Hostmanship "De Kunst Mensen het gevoel te geven dat ze Welkom zijn" is dat het wel gaat stromen. Klanten, medewerkers. Mooie 'Host' en 'Guest' trajecten in de zorg, facilitaire organisaties, defensie, gemeenten, bouw, financieel dienstverleners, .... Hostmanship. Welkom heten en geheten worden. Jezelf en anderen. Zo simpel. Zo krachtig. Zo menselijk. En die menselijke maat is wat het verschil zal gaan maken bij organisaties die de klant centraal (gaan) stellen. Ik weet het zeker!
woensdag 25 februari 2015
Gast
Vandaag was ik te gast bij Business Open Dorpswaard. Ik twijfelde nog of ik er over zou schrijven, maar bedacht me dat mn blog ook wel eens stekelig mag zijn. Dus heb je geen zin in een stekelige blog, stop dan nu met lezen.
Na kennisgemaakt te hebben met Hostmanship staat het gast en host zijn principe scherp op mijn vizier. Stel daardoor dagelijks de vraag "voelde ik me gast vandaag? Welcome. Everyone. Always? Het antwoord is nee. Ik voelde dat niet. Feitelijk en fysiek was het er wel, in ontbijt, in woorden "welkom" maar ik voelde het niet. En deels zal het te maken hebben met mij. Met mijn energie die veranderde gedurende de netwerk bijeenkomst. Met mijn irritatie. Over anderen. Over mijzelf.
Terugkijkend begon het al met het moment dat de gespreksleider startte en het oprechte 'welkom gast!' ontbrak voor mij. Ik was er en zwom in de vijver van alle W-vragen. Ik denk dat mijn energie begon te veranderen tijdens de bedrijfspitches die iedereen gaf (veel eigen bedrijven) en de zoekvraag die je daarna kon stellen. Mooie bedrijfspitches maar de mens had ik nog niet eerder ontmoet. En de zoekvraag was een vraag om in contact te komen met .... Dus het delen van je netwerk. Van mijn netwerk. Naarstig dacht ik aan al die mensen in mijn netwerk. Zouden die het op prijs stellen als ik in deze fase van contact met deze netwerk groep hun naam zou noemen? Zonder dat ik zelf de mens achter de vraag ken? En dan een verbinding maken?
Want dat is hoe ik me door het leven beweeg: ik wil eerst kennismaken met Sjoerd, Kees, Ellen, .... en vanuit de klik met die mens ontstaat er een verbinding. Ik had niet automatisch een klik met iedereen vandaag. En ik hoef misschien ook niet eerst te weten wat je doet, de bedrijfspitch. Ik wil eerst weten wie je bent. En vaak valt dat samen in een gesprek. En dan denk ik aan jou als ik me beweeg door het leven waar de scheiding van werk en prive weggevallen is. En zo zie ik ook dat het andersom werkt. Vanuit de inhoud, de ervaring, het gesprek met Marianne, dat wat ik te vertellen heb, de mensen die ik ken, de ervaring die ik door de jaren heen heb opgedaan, denk je aan mij als je in gesprek bent met .... en dan maak je de verbinding die waarde creëert. Mag ook een ontmoeting op social media zijn. Werkt ook voor mij. De verbinding die ontstaat als we elkaar wat uitgebreider gesproken hebben over de dingen die er toe doen. Als we weten of we elkaar interessant vinden, vanuit de klik. En dan hoef je niet meer te weten in welk hokje ik pas. Want daar pas ik niet in. Ik ben een ParelKetting-Rijger weet je nog wel. En als je een hokje zoekt dan ben ik business developer, learning en development professional, opleider, strateeg, programma maker, trainer, coach, procesbegeleider, marketeer, communicatie expert, spreker, verbinder, inspirator, vernieuwer, ambassadeur. Kies er 1 uit en voeg er 1 toe als dat beter de lading dekt voor jou. What's in a name?
Maar goed. Ik deed ook mee aan het pitchen. Want na de leden mochten de gasten hetzelfde doen: pitchen en een zoekvraag stellen. Dat de gastvrouw mijn naam niet wist "Monique?" maakte mijn energie niet fijner. En aan het einde van de bijeenkomst gebeurde dat een 2e keer, hoe welkom en gezien voel je je dan? Oeps, voor wat betreft Hostmanship dacht ik.
Ik had vooraf besloten om het Den Bosch Early English Programme van Yvonne Scherphof in te brengen als zoekvraag. Om in contact te komen met bedrijven in Den Bosch eo die het project willen gaan versterken. Als gast bewust gekozen om geen commerciële vraag te stellen maar een maatschappelijke zoekvraag in te brengen. De"maar wat doe jij dan, want dat is mij nog niet duidelijk" vraag kwam daarna. Een vraag waar ik geen passend antwoord op had, zo dacht ik non verbaal (en later verbaal) terug te krijgen van de gespreksleider. Ik werd niet begrepen, paste niet in een gevraagd hokje en deed mijn bedrijfspitch niet goed: dat was mijn interpretatie van de non-verbale feedback. Zelfs voelbaar als aan het einde van een bijeenkomst mensen niet naar je toe komen .... Omdat je mogelijk niet interessant bent ..... omdat ..... omdat ....... Ken of herken je dat gevoel? Vast wel. En wat doet dat met je? Vanuit de Hostmanship gedachte Welcome. Everyone. Always. En o jee, wat doen die gedachten en observaties met het Merk en de BV IK? Ik denk dat hier mijn irritatie naar mezelf toe begon.
En daar had ik pas een antwoord op na een stevig gesprek met mijzelf op weg terug naar huis. Na het daarna woorden gegeven te hebben. Verbaal en door deze blog. Het is weer rustig in mij. Een ervaring rijker. Ik ga me nog beraden of ik een 2e keer gast wil gaan zijn. Misschien mag ik wel niet meer komen :-).
Note to self: ik verbeter mijn leven en ga naarstig op zoek naar een hokje. Om als ik het heb gevonden weer een nieuw hokje te ontdekken waar ik ook in pas. En nog 1. En nog 1. En dan stapel ik de hokjes op elkaar en bouw een huis. En zet daar een dak op en geeft het geheel de naam "Huis van Merken" Welkom!
Na kennisgemaakt te hebben met Hostmanship staat het gast en host zijn principe scherp op mijn vizier. Stel daardoor dagelijks de vraag "voelde ik me gast vandaag? Welcome. Everyone. Always? Het antwoord is nee. Ik voelde dat niet. Feitelijk en fysiek was het er wel, in ontbijt, in woorden "welkom" maar ik voelde het niet. En deels zal het te maken hebben met mij. Met mijn energie die veranderde gedurende de netwerk bijeenkomst. Met mijn irritatie. Over anderen. Over mijzelf.
Terugkijkend begon het al met het moment dat de gespreksleider startte en het oprechte 'welkom gast!' ontbrak voor mij. Ik was er en zwom in de vijver van alle W-vragen. Ik denk dat mijn energie begon te veranderen tijdens de bedrijfspitches die iedereen gaf (veel eigen bedrijven) en de zoekvraag die je daarna kon stellen. Mooie bedrijfspitches maar de mens had ik nog niet eerder ontmoet. En de zoekvraag was een vraag om in contact te komen met .... Dus het delen van je netwerk. Van mijn netwerk. Naarstig dacht ik aan al die mensen in mijn netwerk. Zouden die het op prijs stellen als ik in deze fase van contact met deze netwerk groep hun naam zou noemen? Zonder dat ik zelf de mens achter de vraag ken? En dan een verbinding maken?
Want dat is hoe ik me door het leven beweeg: ik wil eerst kennismaken met Sjoerd, Kees, Ellen, .... en vanuit de klik met die mens ontstaat er een verbinding. Ik had niet automatisch een klik met iedereen vandaag. En ik hoef misschien ook niet eerst te weten wat je doet, de bedrijfspitch. Ik wil eerst weten wie je bent. En vaak valt dat samen in een gesprek. En dan denk ik aan jou als ik me beweeg door het leven waar de scheiding van werk en prive weggevallen is. En zo zie ik ook dat het andersom werkt. Vanuit de inhoud, de ervaring, het gesprek met Marianne, dat wat ik te vertellen heb, de mensen die ik ken, de ervaring die ik door de jaren heen heb opgedaan, denk je aan mij als je in gesprek bent met .... en dan maak je de verbinding die waarde creëert. Mag ook een ontmoeting op social media zijn. Werkt ook voor mij. De verbinding die ontstaat als we elkaar wat uitgebreider gesproken hebben over de dingen die er toe doen. Als we weten of we elkaar interessant vinden, vanuit de klik. En dan hoef je niet meer te weten in welk hokje ik pas. Want daar pas ik niet in. Ik ben een ParelKetting-Rijger weet je nog wel. En als je een hokje zoekt dan ben ik business developer, learning en development professional, opleider, strateeg, programma maker, trainer, coach, procesbegeleider, marketeer, communicatie expert, spreker, verbinder, inspirator, vernieuwer, ambassadeur. Kies er 1 uit en voeg er 1 toe als dat beter de lading dekt voor jou. What's in a name?
Maar goed. Ik deed ook mee aan het pitchen. Want na de leden mochten de gasten hetzelfde doen: pitchen en een zoekvraag stellen. Dat de gastvrouw mijn naam niet wist "Monique?" maakte mijn energie niet fijner. En aan het einde van de bijeenkomst gebeurde dat een 2e keer, hoe welkom en gezien voel je je dan? Oeps, voor wat betreft Hostmanship dacht ik.
Ik had vooraf besloten om het Den Bosch Early English Programme van Yvonne Scherphof in te brengen als zoekvraag. Om in contact te komen met bedrijven in Den Bosch eo die het project willen gaan versterken. Als gast bewust gekozen om geen commerciële vraag te stellen maar een maatschappelijke zoekvraag in te brengen. De"maar wat doe jij dan, want dat is mij nog niet duidelijk" vraag kwam daarna. Een vraag waar ik geen passend antwoord op had, zo dacht ik non verbaal (en later verbaal) terug te krijgen van de gespreksleider. Ik werd niet begrepen, paste niet in een gevraagd hokje en deed mijn bedrijfspitch niet goed: dat was mijn interpretatie van de non-verbale feedback. Zelfs voelbaar als aan het einde van een bijeenkomst mensen niet naar je toe komen .... Omdat je mogelijk niet interessant bent ..... omdat ..... omdat ....... Ken of herken je dat gevoel? Vast wel. En wat doet dat met je? Vanuit de Hostmanship gedachte Welcome. Everyone. Always. En o jee, wat doen die gedachten en observaties met het Merk en de BV IK? Ik denk dat hier mijn irritatie naar mezelf toe begon.
En daar had ik pas een antwoord op na een stevig gesprek met mijzelf op weg terug naar huis. Na het daarna woorden gegeven te hebben. Verbaal en door deze blog. Het is weer rustig in mij. Een ervaring rijker. Ik ga me nog beraden of ik een 2e keer gast wil gaan zijn. Misschien mag ik wel niet meer komen :-).
Note to self: ik verbeter mijn leven en ga naarstig op zoek naar een hokje. Om als ik het heb gevonden weer een nieuw hokje te ontdekken waar ik ook in pas. En nog 1. En nog 1. En dan stapel ik de hokjes op elkaar en bouw een huis. En zet daar een dak op en geeft het geheel de naam "Huis van Merken" Welkom!
maandag 23 februari 2015
Knowledge Management Skills
In 2012 ben ik in Engeland in contact gekomen met Jonathan Kemp van SmartWisdom. 20 jaar (neuro science) onderzoek, intelligentie, passie en ondernemerschap heeft hem op de kaart gezet in Engeland. En heeft waarde gecreëerd in onderwijs en bedrijfsleven waar professionals en studenten geleerd hebben met zijn methode te werken. De "immediate competitive advantage in your work and studies" heeft zich bewezen. Dat bewijs is er.
En nu ben ik aan het voorbereiden dat hij in 2015 (april/mei) naar Nederland komt om een demonstratie te geven van SmartWisdom. Vanuit mijn passie om te verbinden en te delen om meerwaarde te creëren. Om de voordelen die SmartWisdom kan geven aan mens en organisatie over het water heen te tillen naar ons land. Ik geloof er in. En de link naar 'dyslexia voordelen' vind ik helemaal geweldig.
En een 'demonstratie', noem het proeverij, omdat het best wel lastig is om de 'advanced knowledge management' techniek te duiden in woorden. Dat merk ik zelf, maar dat is ook de ervaring van Jonathan. En hij is al 20 jaar bezig. Je kan het dus beter zien en zelf ervaren om te weten of het iets voor je kan gaan betekenen.
Als je nu al meer wilt weten, kijk dan eens op zijn website waar ondermeer een link staat naar wetenschappelijk onderzoek, klant ervaringen, een case study en meer achtergronden. Er is ook een test te vinden waar je je huidige kennismanagement vaardigheden kan toetsen. Ik heb overigens ook een andere offline "test your knowledge management skills' en die kan ik je ook mailen. Stuur dan even een bericht naar mariannevanm@icloud.com. De uitkomst van deze Kennismanagement vaardigheden testen zegt overigens niets over je persoonlijke vaardigheden of IQ. Dat wordt vaak gedacht. Het zegt alles over de 'unseen' structural limitations of the 3 mainstream tools for management knowledge. Ik daag je uit om deze uitspraak te toetsen!
PS Wil je nu al op de genodigden lijst komen te staan? Laat het me weten. De te vergeven plekken voor deze demonstratie zullen beperkt zijn, 10-15 mensen.
dinsdag 3 februari 2015
Vragen
Zojuist was ik in de supermarkt en vroeg om brood zonder E nummers. Omdat ik daar niet meer aan wil. Aan E. Op de markt bij de bakkers en bij de echte bakkers zelf is de vraag van de consument naar zuivere producten zonder gekke toevoegingen al langer doorgesijpeld. Want daar kan je nu best veel kopen. Lekker brood zonder E. Nog wel allemaal kleine formaat broodjes. Wat voor ons als gezin van 5 weer niet handig is. Maar goed. De weg wordt gelopen. De weg zonder E.
Alleen supermarkt bakkers zien het licht nog niet denk ik. Ze gaan de boot missen als ze niet snel schakelen!
De eigenaar van deze Plus Supermarkt pakte mijn vraag goed op en ging gelijk bellen met het hoofdkantoor. Ik stond er naast. Dikke 10 voor pro actief en de klant serieus nemen. Hij wist niet waarom er E nummers in de broden zitten, zo vertelde hij mij. Zijn vraag naar het waarom gaf een antwoord wat ik al verwacht had. Houdbaarheid. En op de vraag of deze supermarkt binnenkort ook brood zonder E nummers ging leveren kwam het antwoord nee. Nou heb ik daar mijn twijfels over want ik vermoed dat in afzienbare tijd ook supermarkt bakers brood zonder E nummers zullen gaan aanbieden. Dat vraagt een innovatie in het proces van brood bakken voor supermarkten. Maar slimme meisjes en jongens, van zeg 15 jaar oud, genoeg die daar in mee kunnen denken!
Mijn trigger om deze blog te schrijven gaat overigens niet over de inhoud. Alhoewel ik dat ook belangrijk vind. Het gaat over de ultieme kracht van een vraag. Mijn vraag aan deze man. Zijn vraag aan het hoofdkantoor. De vraag van het hoofdkantoor aan de broodbakfabriek. De vraag van de fabriek terug aan de broodbakker. De vraag van de broodbakker terug over het proces. Vragen. Vragen. Vragen. Naar het waarom. De gevestigde orde en de gebaande paden steeds opnieuw bevragen. Waarom? Om te vernieuwen. Om bewust elke keer opnieuw te kiezen. Om niet te verzanden in de weg die anderen gelopen hebben. Om niet blind te volgen en aannames te doen dat anderen de juiste weg bewandelen.
Welke vraag die er toe doet stel jij vandaag?
Alleen supermarkt bakkers zien het licht nog niet denk ik. Ze gaan de boot missen als ze niet snel schakelen!
De eigenaar van deze Plus Supermarkt pakte mijn vraag goed op en ging gelijk bellen met het hoofdkantoor. Ik stond er naast. Dikke 10 voor pro actief en de klant serieus nemen. Hij wist niet waarom er E nummers in de broden zitten, zo vertelde hij mij. Zijn vraag naar het waarom gaf een antwoord wat ik al verwacht had. Houdbaarheid. En op de vraag of deze supermarkt binnenkort ook brood zonder E nummers ging leveren kwam het antwoord nee. Nou heb ik daar mijn twijfels over want ik vermoed dat in afzienbare tijd ook supermarkt bakers brood zonder E nummers zullen gaan aanbieden. Dat vraagt een innovatie in het proces van brood bakken voor supermarkten. Maar slimme meisjes en jongens, van zeg 15 jaar oud, genoeg die daar in mee kunnen denken!
Mijn trigger om deze blog te schrijven gaat overigens niet over de inhoud. Alhoewel ik dat ook belangrijk vind. Het gaat over de ultieme kracht van een vraag. Mijn vraag aan deze man. Zijn vraag aan het hoofdkantoor. De vraag van het hoofdkantoor aan de broodbakfabriek. De vraag van de fabriek terug aan de broodbakker. De vraag van de broodbakker terug over het proces. Vragen. Vragen. Vragen. Naar het waarom. De gevestigde orde en de gebaande paden steeds opnieuw bevragen. Waarom? Om te vernieuwen. Om bewust elke keer opnieuw te kiezen. Om niet te verzanden in de weg die anderen gelopen hebben. Om niet blind te volgen en aannames te doen dat anderen de juiste weg bewandelen.
Welke vraag die er toe doet stel jij vandaag?
Bedrijf
"Wat is de naam van je bedrijf Marianne??"
Die vraag krijg ik best veel.
Want iedereen heeft een bedrijfsnaam. Een merk. Toch?
En ik heb er serieus over nagedacht.
Harvest Learning and Development misschien? Zoals ik voerde in Engeland?
Maar die jas is te ruim. En vertroebelt mij.
Want ik ben een zelfstandig werkende professional.
Me, myself and I.
Ik ben geen bedrijf. Geen wij.
Ja, ik maak WIJ door me te verbinden aan een organisatie.
Waardoor 1+1 3 kan worden.
Maar ik ben. Ik ben Marianne van Munster. Dat is mijn merk.
Dus mijn bedrijf, als je het zo wilt noemen, ben ik en ik heet Marianne van Munster.
Nou, dat dus.
Een antwoord op je vraag!
Die vraag krijg ik best veel.
Want iedereen heeft een bedrijfsnaam. Een merk. Toch?
En ik heb er serieus over nagedacht.
Harvest Learning and Development misschien? Zoals ik voerde in Engeland?
Maar die jas is te ruim. En vertroebelt mij.
Want ik ben een zelfstandig werkende professional.
Me, myself and I.
Ik ben geen bedrijf. Geen wij.
Ja, ik maak WIJ door me te verbinden aan een organisatie.
Waardoor 1+1 3 kan worden.
Maar ik ben. Ik ben Marianne van Munster. Dat is mijn merk.
Dus mijn bedrijf, als je het zo wilt noemen, ben ik en ik heet Marianne van Munster.
Nou, dat dus.
Een antwoord op je vraag!
Abonneren op:
Posts (Atom)