Ik start 20 november met het programma 30-ers. Bij de Baak. Als deelnemer. En vanochtend heb ik mijn intake gehad. Dát belooft veel goeds! Complimenten voor de trainer die de intake deed. En na een gesprek over de godinnen in mij (wauw, dat is herkenbaar) liep ik met een concrete huiswerkopdracht door het schitterende herfstbos weer terug naar mijn auto.
Ik heb er zin in! Mezelf weer eens lekker onderdompelen in essentiële vragen als Wie Ben Ik, Wat Wil Ik, Waarom Doe Ik Wat Ik Doe. Wij 30-ers schijnen anders te zijn dan anderen. Als je 30-er bent, dan herken je dat vast wel :-)) Wij hebben als generatie onze eigen kenmerken. Dáár zijn leuke en herkenbare artikelen over geschreven. In alle lifestyle magazines. Sommigen van de hand van mijn collega's, te vinden in de rechterkolom. Het is dus "hot"?
Maar weet je? Eigenlijk heb ik er ook géén zin in! In de training dan. Mijn werk, mijn interesse, mijn passie, mijn visie, missie, mijn levensweg, mijn gesprekken met vrienden, mijn hobby ... álles staat in het teken van zingeving en persoonlijke ontwikkeling: jezelf leren kennen. En dan weer verder in deze training? Analyseren waarom we (ik in dit geval) doen wat we doen. Ken je dat gevoel? Dat je er ook wel eens hélemaal klaar mee bent?! Misschien ook wel klaar met jezelf? Met je eeuwige denken en analyseren -hoeveel tijd van ons leven zouden we doorbrengen in ons hoofd-. Het voelt soms als hard werken zeg .... zou dat de bedoeling zijn van "zijn"?
Is er nog wel ruimte voor gewone dingen? Voor ongewone dingen. Voor alledaags. Voor gesprekken over niets, nutteloos. Voor onwetendheid. Voor compleet onzinnig. Voor waardenloos. Voor het niet weten. Voor doelloosheid. Voor zinloos. Voor dolen. Voor dwalen.
Denk dat ik dát eens ga onderzoeken in de training. En ..... stiekem weet ik het antwoord eigenlijk al ....
1 opmerking:
Lieve Marianne,
ik herken helemaal wat je schrijft over dat je er nu eens helemaal gen zin in hebt om met al die vragen (en: met jezelf!) bezig te zijn! Zo startte ik ook mijn NEI opleiding in februari met de vooronderstelling dat ik daar was om een tool te leren. Tot ik in het eerste weekend kwam waarin bleek dat ook wij (deelnemers) persoonlijke leerdoelen moesten opstellen. Nou, mijn weerstand was enorm. Gadverdamme niet WEER aan mezelf werken! En het mooie is: ik heb me er helemaal overheen gezet. En ik heb het beste meest succesvolle zelf hulp programma ooit gedaan! :-) Ik ben blij hoe weerstand mij nog steeds verteled dat er kennelijk veel te halen valt! Dus wijffie, ga ervoor want kennelijk moet je hier zijn! En als je zin hebt in een soap of gewoon sex in the city, dan kom je gewoon bij mij op de bank aanschuiven. :-)
Liefs!
Een reactie posten