Verhalen in mijn hoofd

Joeppie!! Ze zijn er weer: de verhalen in mijn hoofd. Waarschijnlijk nooit weg geweest, maar wel verstopt achter mist en regen. De herfst begint: bij mij is het verhalen-lente!

Moeder, Marianne, Medewerker

Alle 3 de woorden beginnen met een M, maar dat is voor nu de enige overeenkomst die ik zie. Het zijn nog aparte werelden in mij. Moeder zijn voor 2 kleine mannen, Medewerker zijn in t werkende leven -bij voorkeur een zwaar professionele medewerker zijn :-) - én Marianne zijn in mijn sociale netwerk. De volgorde van de 3 is overigens willekeurig, alhoewel ik zéker weet dat de afgelopen & aankomende tijd 'Moeder' op 1 staat. Gewenst hoor, maar ook als ik het anders zou willen dat zou dat niet kunnen met 2 lieve kleine, ontzettend leuke!, mannen om me heen. Die keuze om 'Moeder' op de 1e plaats te zetten dringt zich op. Zelfs nu bij het schrijven van deze blog, waar onze oudste de koelkast open trekt, met een aap aan komt sjouwen en op schoot wil omdat de laptop zo interessant is.

Het schijnt overigens dat er ergens in de tijd een integratie ontstaat tussen deze 3, maar wanneer dat is: dat weet niemand. Ik ben wel benieuwd naar hoe dat gaat zijn. Hoe alles straks weer samen vloeit. Ik ben vooral benieuwd naar welke plek werken in zal nemen. In tijd, in energie, in gedachten. Hoe ik vorm ga geven aan een werkend bestaan in combinatie met moederschap. Of dat 2 werelden blijven, bewust, dan wel dat ik het samen laat vloeien. Op inhoud en in tijd. De tijd zal het leren!

Casper is geboren!

"Een kindje is ons geschonken,

zo teder en zo klein

Lief manneke dat jij voor ons allen,

een zonnestraal mag zijn"

Dankbaar en blij zijn wij met de geboorte van

Casper Lucas Pith

10 september 2010

49 cm, 3640 gram

21.06 uur, 's-Hertogenbosch

Marianne en Marcel

"Hoera! Ik heb een lief, klein broertje!" Julian

Na een mega snelle bevalling én zaterdagochtend de 11e weer thuis, waren we helaas diezelfde nacht weer terug in het ziekenhuis omdat het niet goed ging met kleine Casper. Nu, na bijna 3 weken in het ziekenhuis, zijn we allemaal weer thuis! En het gaat goed gelukkig. Tijd nu om elkaar te leren kennen, te wennen: want dat is er een beetje bij in geschoten.