Ik schrijf over mezelf, datgeen wat mij opvalt, waar ik me over verwonder. Over ongewoon gewone dingen. Ik schrijf om te leren en om te laten leren. Mijn blogs gaan ook over kansen zien en benutten. Een scherpe en kritische blik op het leven, op vraagstukken die gaan over persoonlijke en organisatie ontwikkeling, communicatie, leiderschap. Een verwonderend oog op 'de dingen des levens'. En nog veel meer.
maandag 27 oktober 2008
Spam!!
De robots van Google, die het web afstruinen naar alles wat niet mag, hebben mijn blog aangemerkt als "potentieel spam blog". Nu is dat natuurlijk niet zo, maar feit is dat ik in afwachting ben van een "review". En daarna wordt je blog "gedisabled". Alleen ... dat duurt nu al weken! Maakt dat ik even uit de lucht was en ben. Tot snel weer!
Leve de recessie?!
In deze tijd van onrust, van omvallende reuzen ontkom je er niet aan om een blog te schrijven over, je raadt het al, de recessie. Gaat ie er komen? Wanneer? In welke vorm? Wat het ook moge worden, het is onomkeerbaar dat we de oude wereld achter ons gelaten hebben. Dat wij allen de uitdaging hebben om onze organisaties de wereld van morgen in te leiden.
Maar wat staat je dan te doen? Waar begin je? Alles om je heen is nu onzeker. Binnen en buiten staat op zn kop. Dat wat houvast gaf is niet meer. In het Baak Strategie Programma merk ik aan de casuïstiek van de deelnemers hóe lastig het is om koers te bepalen in tijden van onzekerheid. Hoe lastig het is om dán je rol als leider invulling te geven. En juist in die tijden is het vinden én volgen van je koers een noodzaak. Pompen of verzuipen!?
En wat gaat je dan helpen? Daar hebben we het dan samen over in het programma. Gelukkig niet alleen, samen! We voelen en herkennen de pijn, de onmacht. Antwoorden lijken ver weg, maar dan vinden we het oog van de orkaan. Daar waar we in rust komen tot de kern. Misschien ook wel tot onze eigen kern. Onszelf vragen stellen als: waartoe zijn wij als organisatie op aarde? Wat is mijn visie? Wat zijn mijn waarden? En herken ik die in de organisatie waar ik voor werk, waar ik verantwoordelijk ben voor de koersbepaling? Vragen ook als "why should anybody be led by you?".
Deze tijden kosten ons veel, maar reken maar dat ze ons véél meer gaan opleveren!
Maar wat staat je dan te doen? Waar begin je? Alles om je heen is nu onzeker. Binnen en buiten staat op zn kop. Dat wat houvast gaf is niet meer. In het Baak Strategie Programma merk ik aan de casuïstiek van de deelnemers hóe lastig het is om koers te bepalen in tijden van onzekerheid. Hoe lastig het is om dán je rol als leider invulling te geven. En juist in die tijden is het vinden én volgen van je koers een noodzaak. Pompen of verzuipen!?
En wat gaat je dan helpen? Daar hebben we het dan samen over in het programma. Gelukkig niet alleen, samen! We voelen en herkennen de pijn, de onmacht. Antwoorden lijken ver weg, maar dan vinden we het oog van de orkaan. Daar waar we in rust komen tot de kern. Misschien ook wel tot onze eigen kern. Onszelf vragen stellen als: waartoe zijn wij als organisatie op aarde? Wat is mijn visie? Wat zijn mijn waarden? En herken ik die in de organisatie waar ik voor werk, waar ik verantwoordelijk ben voor de koersbepaling? Vragen ook als "why should anybody be led by you?".
Deze tijden kosten ons veel, maar reken maar dat ze ons véél meer gaan opleveren!
Abonneren op:
Posts (Atom)