Als ik de blog "Opstandig" lees die ik schreef aan het begin van het Academic Year (zo heet dat hier) dan moet ik glimlachen. Ik weet nog goed hoe ik me voelde, hoe ik me opwond over de gang van zaken. De tijd heeft me ingehaald. Ik ben gewend. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik er volkomen vrede mee heb nu. Blij en gelukkig ben over hoe het er aan toe gaat op de Sturminster Marshall First School. Voortschrijdend inzicht noemen ze dat? En naast de nieuwe inzichten die ik gekregen heb, ben ik ook meer gewend geraakt aan hoe het 'gaat' op school. Dat kost dus gewoon even tijd! Wat ik wel dacht toen maar wat ik nu zeker weet.
Onze Julian vaart wel in het Engelse schoolsysteem en heeft het erg naar zn zin op school. Dat zal zeker 90% van het tevreden gevoel in mij maken. Als hij er niet in zou passen (lees te speels, te actief, te eigenwijs, te ...) dan zou het mogelijk (en dat is anders dan in Nederland waar dat wel kan op een Kleuterschool) een heel ander verhaal geworden zijn. Elke dag gaat hij met volle zin naar school. En komt met iets minder zin weer thuis om zich te gaan vervelen :-). Intensief is zo'n dag dus wel.
Dat Marcel en ik elke vrijdag in de klas meehelpen, draagt zeker bij aan het positieve gevoel. Horen, zien en voelen wat er daadwerkelijk in de klas gebeurd, hoe er wordt geleerd en begeleidt. De communicatie die er is tussen de teacher en de kinderen, weten welke projecten er lopen, waar ze zijn qua lezen, schrijven, rekenen ....... zo'n vrijdag geeft een compleet beeld waar we thuis weer op door kunnen borduren. Door bijv. te zien dat dit veel gebruikt wordt en thuis ook de filmpjes te bekijken. Een dikke hit in de klas, en nu dus ook thuis, is The Alphabet Song :-) Ja, ik ben blij met school!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten